Μπορεί τα νόμιμα καζίνο live να προσφέρουν διασκέδαση, δεν είναι όμως λίγοι εκείνοι που ξεφεύγουν της διασκέδασης. Η ιστορία που ακολουθεί είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς ένας επιτυχημένος άνθρωπος χρειάζεται λίγο χρόνο για να χάσει τον δρόμο του.
Μία από τις πλέον ενδιαφέρουσες και πρόσφατες ταινίες αυτοβιογραφικού χαρακτήρα σχετιζόμενες με πρόσωπα που είχαν σχέση με τον τζόγο είναι το Paul Merson: Football, Gambling & Me.
Πρωταγωνιστής είναι φυσικά ο Πολ Μέρσον, πρώην ποδοσφαιριστής, ο οποίος κατέκτησε δύο πρωταθλήματα, ένα FA Cup, ένα League Cup Αγγλίας, αλλά και το πάλαι ποτέ το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης με την φανέλα της Άρσεναλ, ενώ είχε φορέσει και το εθνόσημο, παίζοντας με την Εθνική Αγγλίας σε Μουντιάλ και Euro.
Παρά τα επιτυχίες του σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο στον αθλητισμό, η τύχη δεν τα έφερε τόσο καλά στον ίδιο, δηλώνοντας στην ταινία πως έχει χάσει περισσότερα από 7 εκατομμύρια λίρες στο τζόγο.
Στην ταινία ο 53χρονος πιάνει το νήμα της ζωής του προκειμένου να καταλάβει πώς προέκυψε η εξάρτηση του στον τζόγο, ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η ενότητα σχετικά με τους ποδοσφαιριστές και αν είναι πιο επιρρεπείς στο υπόλοιπο κοινό στον κίνδυνο της εξάρτησης.
Ο εθισμός στα ναρκωτικά και ο τζόγος
Ο Πολ Μέρσον έζησε επαγγελματικά από το ποδόσφαιρο για 21 χρόνια, παίρνοντας μεταγραφές, το κόστος των οποίων ξεπέρασε τα 12 εκατομμύρια λίρες. Μάλιστα, την περίοδο που φορούσε την φανέλα της Μίντλεσμπρο, είχε συμβόλαιο με εβδομαδιαίες απολαβές που έφταναν τις 20.000 λίρες.
Από αυτή τη ζωή κατέληξε να ζει σήμερα στο ενοίκιο με την τρίτη του σύζυγο, Κέιτ, και τα τρία τους μικρά παιδιά, ενώ χαρακτηριστικά στην ταινία αναφέρει πως τα οικονομικά της οικογένειας του τα έχει αναλάβει εξ ολοκλήρου η σύζυγος του.
Έχει ενδιαφέρον σε μεγάλο βαθμό πάντως το ζήτημα για το οποίο μετανιώνει και δεν είναι η απώλεια χρημάτων: «Όταν κοιτάζω πίσω, δεν μετανιώνω τόσο για τα χρήματα που έχασα. Έχω υπάρξει εκατομμυριούχος και ήθελα να βάλω τέλος στη ζωή μου. Αυτό που μετανιώνεις είναι ο χρόνος που χάθηκε. Έχω οκτώ παιδιά που αγαπώ πολύ».
Στην διάρκεια της ταινίας βλέπουμε τον Μέρσον να εξηγεί πώς ακόμα είναι υπό την εξάρτηση του τζόγου: «Έχω εθιστεί στο αλκοόλ και στην κοκαΐνη, αλλά κατά πολύ ο πιο καταστροφικός και ο μόνος που ακόμα με κυνηγά είναι ο τζόγος. Αν θέλω να μεθύσω ή να πάρω κάτι, πρέπει να το κάνω ενεργά. Ο τζόγος είναι ήδη μέσα σου, σε περιμένει συνεχώς, σου μιλάει».
Μία προβληματική περίοδος για τον ίδιο ήταν στο lockdown του κορονοϊού. Εποχή που έχασε την προκαταβολή για το σπίτι που ήθελε να μετακομίσει με την Κέιτ και τα παιδιά τους. «Κάθομαι στον καναπέ και κοιτάζω τα παιδιά. Το μίσος για τον εαυτό μου, που τους απογοήτευσα… Το τρομακτικό είναι ότι ξέρεις πως υπάρχει μόνο ένα αποτέλεσμα, αλλά δεν μπορείς να σταματήσεις».
Το switch off που δεν έγινε ποτέ
Κατά την διάρκεια της ταινίας, βλέπουμε τον Μέρσον να συναντά τον άλλοτε φίλο του και συμπαίκτη του στην Άρσεναλ, Γουές Ριντ. Βλέπουμε μία σκηνή στην οποία ο Ριντ δείχνει φωτογραφίες από την εποχής που διέμενε μαζί η ομάδα και οι νέοι τότε αθλητές έπαιζαν χαρτιά, με τον Μέρσον να τονίζει πως δεν μπορούσε να σταματήσει, εφόσον ξεκινούσε.
Εδώ έχει ενδιαφέρον μία μελέτη του 2014 για το Professional Players’ Federation, σύμφωνα με την οποία το 6,1% των αθλητών θα μπορούσαν να θεωρηθούν προβληματικοί τζογαδόροι, σε σύγκριση με το 1,9% των νέων ανδρών στον γενικό πληθυσμό.
Σε αυτό το σημείο εξετάζεται γιατί οι ποδοσφαιριστές είναι πιο επιρρεπείς στον κίνδυνο της εξάρτησης στα καζίνο live. Σύμφωνα με τον Μέρσον, ο τρόπος ζωής ενός ποδοσφαιριστή τους καθιστά πιο ευάλωτους: «Έχεις πολλά χρήματα και πολύ χρόνο», λέει.
Τι λέει η επιστήμη;
Ο Μέρσον στην εξερεύνηση του να βρει απαντήσεις στην εξάρτηση του στα τυχερά παίγνια, καταλήγει σε διάφορους γιατρούς για να διερευνήσει γιατί ο εγκέφαλός του αντιδρά έτσι. Ένας ψυχίατρος στο Imperial College του Λονδίνου, ο Δρ Ντέιβιντ Ερίτζοου και η ομάδα του χαρτογραφούν τον εγκέφαλο για να εντοπίσουν τη νευροβιολογική βάση του εθισμού.
Μια δοκιμή έδειξε ότι ο εγκέφαλός του έχει πολύ πιο έντονες αντιδράσεις σε εικόνες τζόγου σε σχέση με εικόνες φύσης, φαγητού ή οικογένειας. Ο Μέρσον χαρακτηρίζει τα αποτελέσματα «τρομακτικά»: «Αυτός ο εθισμός έχει επαναπρογραμματίσει τον εγκέφαλό μου», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ο σκοπός της ταινίας
Ο Μέρσον αντιμετώπισε την δημιουργία της ταινίας ως έναν τρόπο βοήθειας προκειμένου να αντιμετωπίσει τον εαυτό του σαν ασθενή, με τον ίδιο να καταλήγει πως: «αν μόνο ένας άνθρωπος δει την ταινία και πει ‘Χρειάζομαι βοήθεια’, αυτό θα είναι μεγάλη επιτυχία για μένα. Δεν θα το ευχόμουν σε κανέναν».
casinohouse.gr
