Skip to content Skip to sidebar Skip to footer

Πρωτοχρονιάτικος Βασίλης Κρασανάκης στο Primesport.gr: «Το χρωστούσα στον Μπουμάκη για να έρθω στον ΠΑΟΚ»

Ο Βασίλης Κρασανάκης σε μία ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική Συνέντευξη στο Primesport.gr!

Τα τελευταία χρόνια το όνομα του παίζει πάντα για τις ομάδες που θέλουν να πρωταγωνιστήσουν στην Α1 ΕΠΣΗ όσο και στην Γ’ Εθνική. Ένας προπονητής ο οποίος σε όποια ομάδα δουλεύει προσπαθεί να φτιάξει ένα σύνολο που να προσεγγίζουν κόσμο με επιθετικό και όμορφο ποδόσφαιρο. Έχει εργαστεί σχεδόν σε όλες τις μεγάλες ομάδες του Ηρακλείου, όπως ο ΟΦΗ, ο Εργοτέλης, ο Ηρόδοτος και ο ΠΟΑ.

Ο λόγος για τον προπονητή του ΠΑΟΚρουσώνα Βασίλη Κρασανάκη. Ο 47χρονος κόουτς, ο οποίος παρεμπιπτόντως έχει σήμερα την ονομαστική του εορτή (και όπως ενημερωθήκαμε ο γιός του έχει επίσης τα γενέθλια του σήμερα 01/01) μίλησε στο Primesport.gr και τον συντάκτη Χάρη Σκανδάλη, όπου έγινε μία άκρως ενδιαφέρουσα ποδοσφαιρική κουβέντα. 

Ο Βασίλης Κρασανάκης αναφέρθηκε στις ομάδες που δούλεψε και τι κράτησε από τα χρόνια σε Ηρόδοτο, Μινωική, ΠΟΑ, Εργοτέλη και ΟΦΗ. Μίλησε για τι του αρέσει να κάνει στον ελεύθερο χρόνο του αλλά και για ποια ομάδα θα ήθελε να κοουτσάρει αν είχε την ευκαιρία να επιλέξει.

Ποιον θεωρεί κορυφαίο προπονητή; Ποια είναι η αγαπημένη του τακτική αλλά και ποιοι είναι τα ποδοσφαιρικά του ινδάλματα; Μίλησε για την σχέση του με τον άμεσο συνεργάτη του Τάσο Τριανταφύλλου αλλά και ποιοι είναι οι καλύτεροι παίκτες που έχει προπονήσει. 

 

Ποιος είναι ο Βασίλης Κρασανάκη;

Ο Βασίλης Κρασανάκης γεννήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 1975 στο Ηράκλειο. Είναι καθηγητής Φυσικής Αγωγής (Απόφοιτος ΤΕΦΑΑ) και Διπλωματούχος προπονητής UEFA A’. Ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα τη διετία 2011-2013 ως βοηθός προπονητή των Νίκου Ανδριανάκη και Θανάση Κολιτσιδάκη στον Ηρόδοτο ο οποίος αγωνίζονταν στο Περιφερειακό πρωτάθλημα. Με τον σύλλογο της Νέας Αλικαρνασσού κατέκτησε τη δεύτερη χρονιά το Κύπελλο ΕΠΣΗ ως βοηθός του Θανάση Κολιτσιδάκη.

Εκτός από βοηθός προπονητή στην πρώτη ομάδα ο 47χρονος τεχνικός διετέλεσε και πρώτος προπονητής των Νέων Ηροδότου τη σεζόν 2012-2013 στη Β’ ΕΠΣΗ. Την επόμενη περίοδο (2013-2014) μετακόμισε στον Εργοτέλη, αποτελώντας βοηθό των Γιώργου Αποστολάκη και Αντώνη Φραγκάκη στις Κ15 και Κ17 του συλλογου στη Super League. Τη σεζόν 2014-2015 ανέλαβε τη Μινωική στην Α1 ΕΠΣH με βοηθό το Γιώργο Χατζηδιαμαντή και ακολούθησε η θητεία για δύο χρόνια (2015-2017) στον ΠΟΑ με πολύ σημαντικό εργο. Την πρώτη χρονιά ο Κρασανάκης οδήγησε τον σύλλογο του προσφυγικού προαστίου στην επιστροφή στη Γ’ Εθνική από την Α1 ΕΠΣΗ με βοηθό τον Κυριάκο Πετρα, ενώ τη δεύτερη χρονιά συνεργάστηκε εκ νέου στο τεχνικό τιμ με τον Γιώργο Χατζηδιαμαντή.

Με τους Ατσαλενιώτες κατέκτησε πρωτάθλημα ΕΠΣΗ, πρωτάθλημα Κρήτης και άνοδο στη Γ’ Εθνική, δύο Super Cup, τη δεύτερη χρονιά κατέκτησε την 4η θέση στη Γ’ Εθνική (σε όμιλο Αθηνων), ενώ παράλληλα έφτασε μέχρι τον τελικό Κυπέλλου του 8ου ομίλου της Γ’ Εθνικής. Τη σεζόν 2017-2018 μετακόμισε στο Βαρδινογιαννειο, διατελώντας τεχνικός της ομάδα Νέων του ΟΦΗ κάτω των 19 ετών. Καθοδήγησε τον Πόρο στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής την σεζόν 2020-21, ενώ από το καλοκαίρι του 2022 βρίσκεται στον πάγκο της ομάδας του ΠΑΟΚρουσώνα έχοντας βοηθό του τον Τάσο Τριανταφύλλου.

Όταν σε προσέγγισαν από τον ΠΑΟΚρουσώνα ποιες ήταν οι πρώτες σκέψεις σου και αν περίμενες ότι θα ξεκινούσε με αυτόν τον τρόπο το πρωτάθλημα βρισκόμενος στην 1η θέση σχεδόν με την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου με μόλις μία ήττα και 12 νίκες

«Με τον ΠΑΟΚ και το κ Μπουμάκη επρόκειτο να συνεργαστούμε παλαιότερα ,αλλά λόγω προσωπικών δυσκολιών δεν ευόδοσε τότε, οπότε μπορούμε να πούμε ότι του το χρωστούσα εντός εισαγωγικών.  Οι πρώτες σκέψεις ήταν και αυτές που κατέθεσα στο πρώτο μας ραντεβού, για την άποψη που είχα για την ομάδα, για το τι έπρεπε να γίνει κατά τh γνώμη μου για να οργανωθούν τα κομμάτια που υπολειτουργούσαν, ή που δεν είχαν σπουδαιολογηθεί, για να φτιαχτεί ένας δυνατός οργανισμός που όταν είναι έτοιμος για το βήμα παραπάνω ώστε να μη γίνει ασανσέρ. Για την ομάδα έχουμε εμπιστοσύνη στα παιδιά και κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι το γεγονός ότι η ομάδα πρωταγωνιστεί».

«ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΒΗΜΑΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ»

Πως είναι η συνεργασία με τον Τάσο Τριαντάφυλλου και πως τον επέλεξες για βοηθό σου;

«Ο Τάσος είναι ένα από τα παιδιά που βοήθησαν στο ΠΟΑ. Από τότε λοιπόν είχαμε μια σχέση σεβασμού και πολλές φορές μιλούσαμε στο τηλέφωνο για διάφορα πράγματα. Δεν θυμάμαι πως ακριβώς, αλλά κάποια στιγμή  σε μία συζήτηση που είχαμε το αναφέραμε μεταξύ σοβαρού και αστείου, ότι όταν κρεμάσει τα παπούτσια του… θα συνεργαστούμε. Νομίζω η προσφορά του Τάσου στη φετινή χρονιά είναι τεράστια. Είναι ένας άνθρωπος με μεγάλη εμπειρία, που έχει ξεκάθαρη άποψη, δε φοβάται να τη καταθέσει και εγώ έχω κάποιον που βλέπει και σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο με μένα (πολλές φορές έχει τύχει, σε κάποιο παιχνίδι να γυρνάμε ταυτόχρονα να πάμε να πούμε το ίδιο πράγμα). Εμπιστεύομαι τη κρίση του και πάντα καταθέτουμε τους προβληματισμούς μας ο ένας στον άλλο για να βρούμε την καλύτερη λύση».

Θα ήθελα να μου κάνεις ένα σχόλιο για το επίπεδο προπονητικής στο Ηράκλειο.

«Στη προπονητική τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει αρκετά βήματα μπροστά. Έτσι οι νέοι προπονητές που βγαίνουν από τις σχολές, σίγουρα κουβαλούν περισσότερη γνώση και αυτό από μόνο του είναι κάτι καλό. Επίσης έχει πολύ καλά παιδιά με ποιότητα σαν χαρακτήρες που ασχολούνται με την προπονητική, έχουν δίψα για μάθηση, που και αυτό επίσης βοηθάει το γενικότερο καλό του ποδοσφαίρου. Πιστεύω λοιπόν ότι υπάρχουν αρκετοί ηρακλειώτες προπονητές που μπορούν να κάνουν άλματα εμπρός και να τους δούμε σε εθνικές-επαγγελματικές κατηγορίες».

Λόγω του ότι φέτος οι δυο ομάδες αυτές ανταγωνίζονται με στόχο το πρωτάθλημα… τι πιστεύεις ότι έχει ο ΠΑΟΚρουσώνα που δεν το διαθέτει ο ΠΟΑ;

«Μιλάμε για δυο διαφορετικές ομάδες, σε νοοτροπία, σε οργάνωση, σε υποδομές . Υπάρχουν βέβαια και ομοιότητες όπως ότι εκπροσωπούν μια κοινωνία, η μία του Κρουσώνα η άλλη του Ατσαλένιου.  Είναι όμως τελείως διαφορετικές ομάδες και δε νομίζω ότι μπορούν να συγκριθούν».

Θα ήθελα να μου πεις την γνώμη σου για το μητρώο σωματείων της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού αλλά και την μεγάλη καθυστέρηση της έναρξης των ερασιτεχνικών πρωταθλημάτων λόγω αυτού.

«Το μητρώο είναι κάτι που θα έπρεπε να γίνει για να κάνουμε βήματα μπροστά. Σίγουρα η μετάβαση έγινε απότομα και με πολλά και αυστηρά κριτήρια, ενώ θα έπρεπε να γίνει με ένα πιο ομαλό και κλιμακούμενο τρόπο ώστε να προλάβουν να εγκλιματιστούν όλοι με τα νέα δεδομένα».

Τι έχει αλλάξει στο ποδόσφαιρο από τότε που ξεκίνησες την προπονητική μέχρι σήμερα;

«Νομίζω  υπηρετούμε το πλέον εξελίξιμο άθλημα στο κόσμο και όχι μόνο το λαοφιλέστερο. Η ταχύτητα που εξατομικεύεται και μεταλλάσσεται  είναι αστρονομική. Βλέπουμε συστήματα να διαφοροποιούνται και προπονητικές προσωπικότητες να προσθέτουν καθημερινά κάτι από την ποδοσφαιρική τους ιδιοφυΐα. Ακόμα και οι σωματοδομές των αθλητών μεταβάλλονται καθημερινά για να υπηρετούν το άθλημα με τις νέες καινοτομίες. Με μια πρόταση μπορούμε να πούμε ότι το μόνο ίδιο είναι ο χρόνος (δυο σαρανταπεντάλεπτα) και οι αριθμητικές σταθερές στον αγωνιστικό χώρο (11vs11)».

Υπάρχει μέλλον στην προπονητική; Τι στόχους μακροπρόθεσμους έχεις;

«Υπήρξαν κάποιες ευκαιρίες-προτάσεις που ίσως με βοηθούσαν να το έβλεπα αμιγώς επαγγελματικά, δεν ήταν όμως οι κατάλληλες συνθήκες και πλέον αυτές ανήκουν στο παρελθόν. Αυτό που κάνω είναι να βλέπω μέχρι την επόμενη μέρα και όχι σε βάθος χρόνου. Αν προκύψει κάτι παραπάνω θα το ζυγίσω και θα δω. Δεν ξέρεις τι σου φέρνει το μέλλον».

Αν είχες την επιλογή να βρεθείς προπονητής σε μια οποιαδήποτε ομάδα ποια θα ήταν αυτή και γιατί; Και εξωτερικό και εντός Ελλάδος.

«Νομίζω οι συνθήκες και ο επαγγελματισμός που επικρατεί στο εξωτερικό, ειδικά στα προηγμένα πρωταθλήματα, θα ήταν όνειρο για τον οποιοδήποτε προπονητή να βρεθεί έστω και για λίγο σε μια ομάδα των πρωταθλημάτων αυτών . Ο τρόπος που προπονούνται για τη μεγιστοποίηση της απόδοσης των αθλητών, η ανάλυση του αντιπάλου αλλά και η ίδια η ατμόσφαιρα στο γήπεδο την ημέρα του παιχνιδιού, είναι κάτι το ονειρικό. Αν είχα την ευκαιρία , θα πήγαινα οπουδήποτε , αλλά αν είχα μόνο μια επιλογή σίγουρα θα πήγαινα Ισπανία ,στην Ρεάλ Μαδρίτης. Στην Ελλάδα οι μόνες ομάδες που είναι ψηλά και σχετικά κοντά σε αυτά τα επίπεδα, είναι νομίζω ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ».

Που πιστεύεις ότι υστερεί το ποδόσφαιρο της χώρας μας ;

«Το ποδόσφαιρο στη χώρα μας  στερείτε παιδείας, είτε των προπονητών, είτε παραγόντων, είτε και των ίδιων το ποδοσφαιριστών. Δυστυχώς είναι γνώρισμα της κοινωνίας μας και το ποδόσφαιρο δεν θα μπορούσε ν’ αποτελεί εξαίρεση».

«ΤΑΛΕΝΤΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ. ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΑΝΑΔΕΙΞΕΙ»

Υπάρχει ταλέντο στο Ηρακλειώτικο ποδόσφαιρο και αν ναι γιατί βλέπουμε όλο και λιγότερους παίκτες να «ξεπηδάνε» από τις ομάδες;

«Ταλέντο θα υπάρχει πάντα και παντού. Το ερώτημα είναι πως και ποιος θα το αναγνωρίσει και θα το αναδείξει. Επίσης δυστυχώς δεν υπάρχουν πλέον οι αλάνες που τα παιδιά έπαιζαν, δίχως ηλικιακούς περιορισμούς, δίχως πολλούς κανόνες και θα έπρεπε ο καθένας να βρει τρόπο ώστε να είναι καλός για να μπορεί να παίξει και την επόμενη ημέρα στη παρέα. Αυτό έβαζε από μόνα τους τα παιδιά να ανδρώνονται ποδοσφαιρικά καθώς υπήρχε χρόνος για παιχνίδι. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι οι μεγάλοι αστέρες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου αναφέρουν ότι μεγάλωσαν με μια μπάλα και έπαιζαν συνέχεια στις γειτονιές τους. Τώρα τα παιδιά πάνε σε μία ομάδα, έχουν τρεις φορές την εβδομάδα από σαρανταπέντε λεπτά-μια ώρα για να γίνουν καλύτεροι και να αναδείξουν το ταλέντο τους, μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και μέσα από τόσες πολλές υποχρεώσεις που έχουν τώρα με τα μαθήματα».

Τι άποψη έχεις για το επίπεδο διαιτησίας στο τοπικό ποδόσφαιρο;

«Είμαι από αυτούς που δεν ασχολούνται με τη διαιτησία. Νομίζω και οι διαιτητές είναι άνθρωποι που προσπαθούν να κάνουν ότι καλύτερο μπορούν από τη δική τους πλευρά. Επειδή φέτος υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός νεαρών παιδιών που κλήθηκαν  να σφυρήξουν στο φετινό πρωτάθλημα, θα πρέπει να τους δώσουμε χρόνο, όλοι να τους βοηθήσουμε από το πόστο μας, να έχουμε υπομονή, κατανόηση και να καταλαβαίνουμε και τη δική τους πίεση και κάποιες φορές την απειρία που μπορεί να έχει ένας νέος διαιτητής. Πιστεύω αυτό θα δουλέψει προς όφελος όλων».

Έχοντας περάσει σχεδόν παραπάνω από μια δεκαετία στον χώρο του ποδοσφαίρου έχοντας συνεργαστεί με εκατοντάδες παίκτες, υπάρχει κάποιος που ξεχωρίζεις; Για παράδειγμα ποιος είναι ο καλύτερος παίκτης που έχεις συνεργαστεί;

«Είμαι πολύ τυχερός και ευλογημένος που είχα σε κάποιες ομάδες παιδιά που έχουν γράψει την δική τους ιστορία στο ηρακλειώτικο ποδόσφαιρο, όπως ο Τάσος Τριανταφύλλου , ο Μανώλης ο Ρουμπάκης, ο Μιχάλης ο Φραγκουλάκης, ο Παναγιώτης ο Πετράς , ο Μανώλης ο Πετράκης, ο Κώστας ο Κοκκινάκης και πολλοί πολλοί άλλοι  που ίσως ξεχάσω και κάποιον και τον αδικήσω. Πραγματικά είχα πολλούς και καλούς παίχτες όπως και μεγάλες προσωπικότητες κατά καιρούς»

Ποιο είναι το αγαπημένο σου σύστημα το οποίο χρησιμοποιείς πιο συχνά σε αγώνες;

«Όλοι οι προπονητές έχουν κάποιο αγαπημένο σύστημα που αντιπροσωπεύει και αντικατοπτρίζει  τις ιδέες τους καλύτερα στον αγωνιστικό χώρο. Εμένα μ αρέσει το 1-4-3-3 διότι προσαρμόζεται εύκολα (με τους ίδιους παίχτες) σε διαφορετικές ανάγκες του εκάστοτε παιχνιδιού».

«ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΟΤΑΝ ΜΕ ΠΗΡΕ Ο Κ. ΚΑΛΕΜΠΟΥΜΠΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΑ ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΑ»

Σε γνωρίσαμε στον Ηρόδοτο ως βοηθό προπονητή του Νίκου Ανδριανάκη και του Θανάση Κολιτσιδάκη. Τι αποκόμισες από την ομάδα της Νέας Αλικαρνασσού;

«Ο Ηρόδοτος ήταν το πρώτο μεγάλο σχολείο για μένα. Ξεκίνησα ως γυμναστής και βοηθός του Νίκου Ανδριανάκη (ήταν ο πρώτος που με εμπιστεύτηκε) και μετέπειτα με τον Θανάση τον Κολιτσιδάκη, ενώ τη δεύτερη χρονιά ανέλαβα παράλληλα και τους νέους Ηροδότου. Έχω πολλές και όμορφες στιγμές να θυμάμαι, όπως και τον πρώτο τίτλο (Κύπελλο ΕΠΣΗ απέναντι στην ομάδα του Γιούχτα). Πάντα πίστευα ότι θα επιστρέψω μια μέρα ως προπονητής και ενώ βρέθηκαν πολλές ευκαιρίες, δυστυχώς πάντα λόγω λεπτομερειών δεν έχει γίνει από τότε».

Το ξεκίνημα σου έγινε ως πρώτος προπονητής ήταν στην ομάδα της Μινωικής, με την οποία είχατε εξαιρετική παρουσία στην Α1 ΕΠΣΗ. Πες μας δυο λόγια…

«Μινωική… η πρώτη μου ομάδα ως coach. Όπως με εμπιστεύτηκε ο Νίκος ο Ανδριανάκης πρώτη φορά ως βοηθό του, έτσι και ο κ. Νίκος Παναγιωτάκης με εμπιστεύτηκε ως προπονητή στην ομάδα το 2014-2015. Τότε συνεργάστηκα και με τον κ. Χατζηδιαμαντή (είχαμε κοντινή συνεργασία στον Εργοτέλη και είχαμε πολύ καλή σχέση από τότε) καταφέραμε και είχαμε μια υπέροχη χρονιά και τερματίσαμε στη πολύ τιμητική τέταρτη θέση με όμορφο ποδόσφαιρο καθ’ όλη τη χρονιά».

Τι θυμάσαι και τι κρατάς από την εποχή που βρέθηκες στον ΠΟΑ; Πως ήταν εκείνη η χρονιά με την κατάκτηση του πρωταθλήματος και μετέπειτα η εξαιρετική πορεία στην Γ’ Εθνική;

«Για τον ΠΟΑ τι να πω; Πραγματικά όταν με πήρε ο κ Καλέμπουμπας να πάω να μιλήσουμε,  δεν το πίστευα. Μόλις είχα πάρει το δίπλωμα και μου εμπιστεύτηκαν να οδηγήσω ένα τριαξονικό (γέλια). Είχα αποκτήσει όμως αυτοπεποίθηση και είχα στην ομάδα και παιδιά όπως ο Τάσος Τριανταφύλλου, ο Μανώλης Ρουμπάκης, Παναγιώτης Πετράς, ο Μάνος Πετράκης κ.α. που βοήθησαν πάρα πολύ στο κουμάντο αυτού του μεγάλου καραβιού. Η πρώτη χρονιά, ονειρική , ξεκίνησε με τη κατάκτηση του super cup απέναντι στον Ρούβα, ακολούθησε το  πρωτάθλημα, αήττητοι με μόλις τρία γκολ παθητικό όλη την χρονιά και πρωταθλητές χωρίς playoffs για πρώτη χρονιά, μιας και είχαμε αποκτήσει διαφορά πάνω από 15 βαθμούς από το δεύτερο. Η χρονιά  συνεχίστηκε με τη κατάκτηση του πρωταθλήματος Κρήτης και την άνοδο στη Γ εθνική, όπως και με δεύτερο super cup απέναντι στον Ηρόδοτο,  μια εκπληκτική αναλογικά χρονιά στο πρωτάθλημα της Γ εθνικής έχοντας αντιπάλους τρομερές ομάδες που πολλές από αυτές πλέον παίζουν Super Leaque  και Super Leaque 2  και καταφέραμε να κατακτήσουμε την 4η θέση».

Τι εμπειρίες απέκτησες στον ΟΦΗ με την Κ19;

«Τον ΟΦΗ τον έχω υπηρετήσει δύο φορές. Μία στις ακαδημίες και μια στην Κ19 το 2017-2018. Πάντα ο ΟΦΗ ήταν και είναι στη καρδιά μου. Πραγματικά και την πρώτη φορά στις ακαδημίες αλλά και στην Κ19 ένοιωθα υπερήφανος που βρισκόμουν εκεί . Δυστυχώς όμως την περίοδο 2017-2018 που ο ΟΦΗ πάλευε να αναστηθεί και να επιστρέψει στα σαλόνια της Super Leaque, επικρατούσαν συνθήκες πρωτόγονες, δεν δίνονταν βάση στις υποδομές (όλα ήταν στραμμένα στη πρώτη ομάδα) και στο τέλος πραγματικά βιώσαμε άσχημες καταστάσεις και συμπεριφορές. Παρ όλα αυτά χαίρομαι που ο ΟΦΗ βρίσκει τον δρόμο του σιγά σιγά και πιστεύω  όλοι έχουμε κάτι έντονο να θυμόμαστε από αυτή τη τεράστια ομάδα».

Αντίστοιχα με τον ΟΦΗ τι αναμνήσεις και εμπειρίες έχεις από τον Εργοτέλη;

«Ο Εργοτέλης είναι ακόμα ένα όμορφο ταξίδι για μένα. Παρ όλο που έμεινα λίγο, ήταν πολύ όμορφα τα συναισθήματα και έντονα, διότι στον Εργοτέλη εργάστηκα με διπλό ρόλο στη Κ17 και Κ15 με τους κύριους Φραγκάκη και Αποστολάκη αντίστοιχα. Η ομάδα ήταν στη Super Leaque και πηγαίνοντας να παίξουμε σε όλη την Ελλάδα , με τις συζητήσεις και με τις επαφές που είχαμε με τις άλλες ομάδες , μου άνοιξαν τον ορίζοντα για να κάνω παραπάνω πράγματα».

Τι μπορείς να κερδίσεις σε μια ήττα; Και τι μπορείς να χάσεις σε μια νίκη;

«Στην ήττα νομίζω τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Κατι δεν έκανες καλά και έχασες. Το ίδιο το παιχνίδι στο δείχνει, το βρίσκεις και το διορθώνεις άμεσα. Το δύσκολο είναι στη νίκη όπου η επιτυχία κουκουλώνει πολλές φορές τις αδυναμίες. Οπότε σε μία νίκη χάνεις την ουσία πολλές φορές διότι ενδεχομένως πιστεύουμε ότι τα κάναμε όλα πολύ καλά και να μη δούμε τις αδυναμίες μας, ώστε να δουλέψουμε πάνω σε αυτές , και μπορεί να μας στοιχίσουν αλλού».

Υπήρξε ποτέ στιγμή που σκέφτηκες να μην ασχοληθείς ποτέ ξανά με το ποδόσφαιρο ως άθλημα;

«Στη μικρή διαδρομή μου στο άθλημα, είχα πολλές συγκινήσεις και από επιτυχίες αλλά και από πράγματα και συμπεριφορές που με πλήγωσαν. Πάντα όμως προσπαθώ να διαχειρίζομαι τις χαρές και τις λύπες. Το ποδόσφαιρο όμως είναι συναρπαστικό και σε αποζημιώνει σε βάθος χρόνου, οπότε κρατάω τις όμορφες στιγμές μέσα μου, χωρίς να μου μένει κάτι αρνητικό που να με απομακρύνει. Ο μόνος λόγος που θα σταματούσα, θα ήταν λόγω της οικογένειας μου και μόνο».

20) Παρακολουθείς παιχνίδια της Σούπερ Λιγκ;

«Παρακολουθώ όσο μπορώ»

Ποιο πρωτάθλημα σε ελκύει για να κάτσεις να παρακολουθήσεις αγώνες;

«Η αλήθεια είναι ότι παρακολουθώ πολύ περισσότερο τα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Σίγουρα σαν πρώτη επιλογή την Ισπανική La Liga και εννοείτε την Αγγλική Premier League. Από εκεί και πέρα Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία, Πορτογαλία ή οποιοδήποτε  παιχνίδι μου κινήσει το ενδιαφέρον».

«ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ Ο Κ. ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΤΡΑΚΗΣ»

Έχεις κάποιο χόμπι ή αν είχες παλιότερα;

«Μου άρεσε ανέκαθεν το ψάρεμα (ήταν μια όμορφη ανάμνηση που έχω από τα παιδικά μου χρόνια όταν ο πατέρας μου μας έπαιρνε με τον αδελφό μου για παρέα) κάτι που δυστυχώς δεν μπορώ να ευχαριστηθώ λόγο έλλειψης χρόνου και ίσως επειδή οι φίλοι μου δεν ήταν του είδους».

Θα ήθελα την άποψη σου για το Μουντιάλ που πραγματοποιήθηκε φέτος στο Κατάρ χειμερινή περίοδο.

«Νομίζω ήταν από τα καλύτερα των τελευταίων ετών. Δυνατές ομάδες , παίχτες που ήταν στο πικ της αγωνιστικής τους κατάστασης και αυτό το αποδεικνύει το θέαμα και οι αμφίρροπες αναμετρήσεις. Μας έκανε όλους να ξεχάσαμε όλα τα τραγικά και αρνητικά που είχαν προηγηθεί μέχρι την έναρξη της διοργάνωσης με τις καταγγελίες για τις συνθήκες εργασίας όλων που δούλεψαν για να είναι έτοιμα τα γήπεδα και οι υποδομές, όπως και οι θάνατοί πολλών από αυτούς».

Ποιον θεωρείς κορυφαίο προπονητή στον κόσμο και ποιον στην Ελλάδα;

«Για μένα πάντα περίοπτη θέση είχε ο Carlo Ancelotti, άλλωστε οι τίτλοι και οι διακρίσεις που έχει μέχρι σήμερα του δίνουν το τίτλο του μύθου και είμαι ευτυχής που τον έχουμε στην ομάδα που υποστηρίζω (Ρεάλ Μαδρίτης). Μ αρέσει όμως και ο Pep Guardiola επειδή είναι καινοτόμος και έχει άλλη φιλοσοφία για το άθλημα.

Για την Ελλάδα η επιλογή μου είναι μία και μοναδική. Είναι ο κ Γιάννης Πετράκης. Επειδή είχα την τύχη να μένουν δίπλα οι οικογένειες μας, έχω ολοκληρωμένη  άποψη για τον κ. Γιάννη και σαν άνθρωπο και σαν προπονητή. Έχει βοηθήσει ανιδιοτελώς  πάρα πολλούς , από ποδοσφαιράνθρωπους, παράγοντες, προπονητές, ποδοσφαιριστές και όχι μόνο. Μεγάλος δάσκαλος και άνθρωπος».

Σε νεαρή ηλικία όλοι μας είχαμε κάποιο ποδοσφαιρικό ίνδαλμα. Ποιο ήταν το δικό σου;

«Ίνδαλμα δε μπορώ να πω πως είχα κάποιο συγκεκριμένο (να τον είχα δηλαδή αφίσα ) αλλά θαύμασα πολλούς κατά καιρούς  από τον Μπουντραγκένιο , Ούγκο Σάντεζ με τις τούμπες του, τον Ρενδόνδο, τον Ζιντάν, Ρονάλντο Λουΐς  Νοζάριο ντε Λίμα , Ροναλντίνιο, Τσάβι, Ινιέστα κτλ. Νομίζω ότι αυτοί οι παίχτες δύσκολα να ξαναβγούν και να έχουν όλο το πακέτο».

Για να γίνει το ποδόσφαιρο της χώρας μας ποιο ελκυστικό, αν είχες την δυνατότητα τι θα άλλαζες; Τι πιστεύεις ότι πρέπει να αλλάξει για να κάνει βήματα προόδου το Ελληνικό ποδόσφαιρο;

«Είναι μια πολύ απλή απάντηση. Αφού το μάρκετινγκ έχει μπει παντού, θα πρέπει να καταλάβουμε ότι έχουμε ένα προϊόν που θέλουμε να το προωθήσουμε. Για να το κάνουμε ελκυστικό θα πρέπει ο χώρος που παρουσιάζεται να είναι ο κατάλληλος για τον πελάτη που θα το αγοράσει, άρα πρέπει να φτιάξουμε σύγχρονα γήπεδα με ότι συνεπάγεται αυτό. Μετά θα πρέπει να προστατέψουμε το προϊόν από αυτούς που του προκαλούν φθορές, βλέπε τη βία και τις καταστροφές που προκαλούν οι δήθεν οπαδοί. Τέλος να οργανωθούν όλες οι κλίμακες από τις ακαδημίες  μέχρι τις πρώτες ομάδες, ώστε αυτοί που αποτελούν το ίδιο το προϊόν (βλέπε παίχτες , προπονητές , παράγοντες)  να είναι τεχνοκράτες με σαφές πλάνο για εξέλιξη. Δυστυχώς όμως σε αυτή τη χώρα που πήρε το EURO 2004, δεν έγινε ούτε ένα βήμα εμπρός. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι είμαστε μια μικρή χώρα, διότι σε άλλα αθλήματα , μπάσκετ, βόλεϊ, πόλο, ενόργανη , έχουμε τεράστιες, παγκόσμιες  και ευρωπαϊκές επιτυχίες και σε συλλογικό αλλά και εθνικό επίπεδο».

Μία ευχή λόγω και τον εορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς;

«Νομίζω ότι η καλύτερη ευχή που δίνουμε αυτές τις ημέρες , αυτή για υγεία, καταλάβαμε πόσο σημαντική και ουσιώδης είναι τα τελευταία χρόνια, γι αυτό και είναι μια ευχή που δίνω σε όλους μέσα από τη καρδιά μου. Επίσης να είναι όλοι ευτυχείς με ότι τους κάνει χαρούμενους, να μη σταματάμε να ονειρευόμαστε και να βάζουμε στόχους, και τέλος να γίνουμε πιο δημιουργικοί , ο καθένας σε αυτό που υπηρετεί, διότι η κοινωνία μας το έχει ανάγκη»