Skip to content Skip to sidebar Skip to footer

Συγκλονιστικός Θανάσης – «Δεν είχα να φάω! Νομίζεις θα ενδιαφερθώ για ένα άρθρο;»

 Συγκλονιστικά ήταν τα λόγια του Θανάση Αντετοκούνμπο στην απάντησή του σε άρθρο πως αγωνίζεται στο NBA μόνο λόγω του αδερφού του Γιάννη.

 

Λίγες ώρες πριν την «μάχη» της Εθνικής Ελλάδας με τις ΗΠΑ για τη δεύτερη αγωνιστική του Μουντομπάσκετ που γίνεται στην Ασία, ο Θανάσης Αντετοκούνμπο παραχώρησε συνέντευξη και μίλησε για τη σύγκριση που γίνεται με τον Γιάννη, αλλά και τις αναφορές του Τύπου πως δεν αξίζει να παίζει στο NBA.

Συγκεκριμένα, ο Έλληνας φόργουορντ μίλησε στο «basketnews» για:

 

Την άποψη κάποιων ότι αγωνίζεται στο ΝΒΑ λόγω του Γιάννη Αντετοκούνμπο: «Έχω να πω δύο πράγματα για το θέμα. Το πρώτο είναι ότι όλοι έχουν την άποψή τους. Αλλά η μόνη φορά που σε πονάει κάτι, είναι όταν είναι αλήθεια. Αν είναι αλήθεια, τότε θα σε πονέσει. Την ίδια στιγμή όμως, αν ξέρει κάποιος το ταξίδι μου… Φίλε, δεν είχα να φάω, ποιος ενδιαφέρεται για ένα άρθρο; Δεν είχα κάτι να φάω, είμαι γιος μεταναστών. Σχετικά με τα άρθρα, πρέπει να καταλάβεις ότι κάποιες φορές έχει σχέση με το γεγονός ότι ζούμε σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον και ξέρεις τι συμβαίνει.

Αν κάνεις κάτι καλό, ποιος ο λόγος να βγει κάτι τέτοιο; Ποιος προσπαθούσε να αποδείξει τι; Δεν είπα κάτι που μπορεί να παρεξηγηθεί. Δεν κάνω τίποτα που μπορεί να παρεξηγηθεί. Κάνω απλώς την δουλειά μου και πάω σπίτι μου, ποιος είναι λοιπόν ο λόγος; Θα σου πω κάτι αδελφέ: Στο υπόσχομαι, κανείς δεν σου χαρίζει τίποτα στην ζωή. Αν σου έλεγα “μπαίνεις τώρα και παίζεις”. Μία μέρα θα παίξεις. Την δεύτερη φορά θα παίξεις. Κάποια στιγμή όμως θα γίνει σαφές ότι δεν ανήκεις εκεί. Με έχεις δει να παίζω; Έχεις δει τα highlghts μου; Μοιάζω να μοιάζει ότι δεν ανήκω εκεί; Μήπως δεν είμαι αρκετά αθλητικός ή εκρηκτικός; Ίσως δεν είμαι αρκετά αθλητικός για να παίξω εκεί; Προφανώς και δεν ισχύει αυτό.

Οπότε τότε συνειδητοποιείς ότι υπάρχει άλλος λόγος. Ποιος ξέρει τον λόγο πίσω από αυτό το άρθρο; Όπως λέω όμως στα παιδιά, δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι πώς αισθάνεσαι. Εγώ αισθάνομαι σπουδαία. Είμαι χαρούμενος. Είμαι περήφανος για τους αδελφούς μου. Προσπαθώ να είμαι ανταγωνιστικός και εκτός παρκέ, όπου κάνω πολλά πράγματα. Προσέχω την οικογένειά μου, τα αδέλφια μου, την μητέρα μου, όλους.

 

Το μόνο που με στεναχωρεί είναι ότι δεν είναι εδώ ο πατέρας μου. Μόνο αυτό, τίποτα άλλο. Μπορείς να έχεις καλά παιχνίδια, άσχημα παιχνίδια, να κατακτήσεις ένα πρωτάθλημα. Αυτά συμβαίνουν. Αυτή είναι η ζωή. Δεν γίνεται να είσαι πάντα στην κορυφή».

Το πόσο κοντά ήταν στους Νικς: «Ήμουν πολύ κοντά. Προφανώς ο Γιάννης είναι ο αδελφός μου και αγαπάω το Μιλγουόκι, αλλά την ίδια στιγμή θέλω να παίζω. Πάντα θέλεις να αισθάνεσαι σημαντικός. Τελικά μίλησα με τον κόουτς (σ.σ. Έντριαν Γκρίφιν), μιλήσαμε, μου είπε ότι εκτιμάει το πώς παίζω και το παιχνίδι μου. Όταν τον άκουσα, κατάλαβα ότι αυτό είναι το μέρος για εμένα. Το Μιλγουόκι είναι το μέρος μου, αγαπάω τους Μπακς, τον κόσμο, την πόλη. Ήθελα όμως να νιώσω σημαντικός ως αθλητής. Κάποιες φορές υπάρχουν άλλα μέρη που σε κάνουν να αισθάνεσαι σημαντικός.

Ο Γιάννης δεν είχε λόγο στην απόφασή μου. Έχουμε ωραία κουλτούρα στο Μιλγουόκι. Αυτό αλλάζει τα πάντα. Πριν από δύο χρόνια υπέγραψα διετές συμβόλαιο με τους Μπακς αν και είχα αρκετές προτάσεις από ομάδες που ήθελαν να μου δώσουν μία ευκαιρία. Σκέφτηκα τότε ότι είχαμε μία ομάδα που μπορούσε να νικάει».

Το πώς αισθάνεται που κάποιοι πιστεύουν ότι ήταν σίγουρο ότι θα έμενε στους Μπακς: «Το πιο σημαντικό για έναν παίκτη όμως είναι να μην αφήνει κάποιον άλλο να δημιουργήσει κάποιο αφήγημα. Αν κάποιος το δημιουργήσει δεν πρέπει να το αφήσεις. Δεν είμαι εγώ τέτοιος. Δεν είναι αυτό κάτι που κάνουμε. Το να πει κάποιος για μένα “ω, σίγουρα θα μείνει στο Μιλγουόκι”. Υπήρχε το αφήγημα ότι θα έμενα σίγουρα. Γιατί το περίμεναν όλοι αυτό; Φυσικά λόγω του αδελφού μου, επειδή είμαστε κοντά. Φυσικά ο στόχος είναι να κερδίσουμε πολλά πρωταθλήματα μαζί και να μείνουμε παρέα, αλλά δεν ίδια στιγμή παίζω μπάσκετ για να παίζω μπάσκετ. Τι θα γινόταν αν υπήρχαν ομάδες που με ήθελαν περισσότερο; Τι θα έκανα τότε;».