Πότε ήταν η Παρασκευή 14 του Ιουνίου στο εναρκτήριο παιχνίδι του Euro μεταξύ Γερμανίας και Σκωτίας και πότε φτάσαμε στην ολοκλήρωση της φάσης των ομίλων.
Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Ήταν όμως δύο εβδομάδες ασταμάτητης δράσης με πολλά από τα φαβορί να απογοητεύουν και τα περισσότερα αουτσάιντερ να το εκμεταλλεύονται για να προκριθούν στους «16».
Η Ισπανία δεν είχε την «ταμπέλα» του φαβορί. Γαλλία, Αγγλία και Πορτογαλία βάσει ρόστερ ήταν και παραμένουν πιο κοντά στο τρόπαιο. Εν αντιθέσει με τη «φούρια ρόχα» που είναι μία ομάδα αλλαγμένη σε σχέση με το παρελθόν, με πολλά νέα πρόσωπα νεαρής ηλικίας. Ο ντε λα Φουέντε προσπάθησε να «αναμείξει» τον ταλαντούχα γενιά των Ισπανών με έμπειρους ποδοσφαιριστές της ελίτ για να επαναφέρει τη χώρα στο δρόμο των επιτυχιών και αν αναλογιστούμε τη μέχρι στιγμής απόδοση τα καταφέρνει.
Σαφώς η πρόκριση με το απόλυτο στο όμιλο δεν συνιστά επιτυχία για την εθνική που σάρωσε τα πάντα από το 2008 μέχρι το 2012. Η χρυσή «φουρνιά» των Ινιέστα, Τσάβι, Κασίγιας και Πουγιόλ δημιούργησε τεράστιες προσδοκίες που «βάρυναν» τις επόμενες αποστολές. Κάθε τι πέρα από παρουσία στα ημιτελικά και παρακάτω θεωρείται αποτυχία και από το Euro του 2012 έπρεπε να περάσουν εννέα χρόνια και τρεις διοργανώσεις για να διαγράψουν μία σοβαρή πορεία.
Στο Μουντιάλ της Βραζιλίας χαιρέτησαν νωρίς νωρίς μένοντας εκτός από τους ομίλους, στο Ευρωπαϊκό του 2016 αποκλείστηκαν από την Ιταλία στους «16», ενώ στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας αποκλείστηκαν από τη διοργανώτρια στα πέναλτι, μόλις στην πρώτη φάση των νοκ άουτ. Στο Euro του 2021 «συνήλθαν» και έφτασαν μέχρι τα ημιτελικά οπότε και νικήθηκαν από τους μετέπειτα πρωταθλητές Ευρώπης Ιταλούς στην «ψυχοφθόρο» διαδικασία. Με τον ίδιο τρόπο απέναντι στο Μαρόκο ολοκληρώθηκε η σύντομη πορεία τους και στο Μουντιάλ του Κατάρ.
Επιστρέφουμε όμως στο σήμερα και τα γήπεδα της Γερμανίας. Η εθνική Ισπανίας ήταν η μοναδική που έκανε το απόλυτο. Το τρία στα τρία απέναντι σε Κροατία, Ιταλία και Αλβανία κατά σειρά. Δεδομένα δεν ήταν ο πιο εύκολος όμιλος, αφού μία εκ των τριών θα κινδύνευε με την τρίτη θέση, όπως και έγινε με την «Χρβάτσκα» να μένει εκτός θεσμού.
Από το πρώτο παιχνίδι φάνηκαν οι προθέσεις των παικτών του Λουίς ντε λα Φουέντε. Σε 45 λεπτά αγώνα προηγούνταν ήδη με 3-0 της παρέας του Λούκα Μόντριτς. Στο ντέρμπι με την Ιταλία, που επίσης ακολουθεί το ίδιο μοτίβο με έμπειρους και νέους ποδοσφαιριστές, ήταν ανώτεροι και χάρη στις επελάσεις των Γιαμάλ και Νίκο Γουίλιαμς κατάφεραν να βρουν το γκολ της νίκης. Παρότι παρατάχθηκαν με αρκετές αλλαγές στο τελευταίο παιχνίδι με την μαχητική Αλβανία, ξεκλείδωσαν γρήγορα την αντίπαλη άμυνα και διαχειρίστηκαν το υπέρ τους αποτέλεσμα.
Πέρα από το γεγονός ότι εμφάνισαν μία ισορροπία σε όλες τις γραμμές τους γηπέδου, οι Ισπανοί αγωνίστηκαν χωρίς το παραμικρό άγχος. Σε κάθε παιχνίδι ήταν απόλυτα διαβασμένοι και πνευματικά προετοιμασμένοι για να παίξουν για τη νίκη. Σε αντίθεση με Γερμανούς, Γάλλους και Άγγλους που όχι μόνο δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα αλλά είχαν και κάποιου είδους… φόβο μην την «πατήσουν».
Και αν για κάποιον η πνευματική προετοιμασία περνάει στα ψιλά, οι προαναφερθέντες παίκτες των Μπαρτσελόνα και Αθλέτικ, μαζί με τους Χοσέλου, Βιβιάν, Λε Νορμάντ, Θουμπιμέντι και Κουκουρέγια καταγράφουν τις πρώτες συμμετοχές σε αποστολή μεγάλης διοργάνωσης. Και δεν είναι μόνοι αυτοί. Το ρόστερ αποτελείται από παίκτες… ομάδας και όχι αστέρες. Κάθε ένας έχει επιλεχθεί για να υπηρετήσει έναν συγκεκριμένο ρόλο στο πλάνο του προπονητή.
Από εκεί και πέρα η επιθετική γραμμή έχει το στοιχείο του απρόβλεπτου με τον Γιαμάλ να μην… πιάνεται και να φέρνει τη μπάλα συστημένη στον Μοράτα. Από την άλλη τον Γουίλιαμς να εκμεταλλεύεται την ταχύτητά του για να βρεθεί στην περιοχή. Υπάρχουν βέβαια και οι επιλογές των Όλμο, Οϊαρθάμπαλ και Γκριμάλντο που προσθέτουν ακόμη περισσότερα στοιχεία και μπορούν να αλλάξουν τη ροή του αγώνα. Η εθνική Ισπανίας μπορεί να φτάσει μακριά σε αυτό το Euro και να «χτίσει» επιτυχίες του μέλλοντος.
sport-fm.gr
