Ο Τηγανίτης με ανακοίνωση που εξέδωσε πήρε θέση για το μητρώο της Γ.Γ.Α. αναφέρει τα εμπλεκόμενα μέρη και τις σχέσεις εξουσίας, κάνει λόγο για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό ενώ παράλληλα συμπαραστέκεται στα σωματεία που έμειναν εκτός πρωταθλημάτων λόγω του μητρώου και ζητάνε την άμεση επιστροφή τους στις τοπικές διοργανώσεις!
Δείτε αναλυτικά την ανακοίνωση του Τηγανίτη:
Το μητρώο
Το 2016 ξεκίνησε η διαδικασία για την ψήφιση και την εφαρμογή του ηλεκτρονικού μητρώου αθλητικών σωματείων. Δεν προχώρησε τότε λόγω αντιδράσεων. Η τωρινή κυβέρνηση ψήφισε και προσπαθεί να εφαρμόσει το μητρώο από το 2020. Στόχος του είναι η νομιμότητα, η τάξη και η διαφάνεια στο αθλητικό οικοδόμημα και η παροχή καθολικής πρόσβασης σε όλους όπως γραφικά περιγράφεται από το ίδιο το υπουργείο. Η αρμοδιότητα νομοθέτησης, το αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου και των ομοσπονδιών, το δίκιο τους κράτους ή της ομοσπονδίας (ΕΠΟ), η «ανάγκη» ψηφιακού μετασχηματισμού και εποπτείας και λοιπά τυπικά ζητήματα που σε θεωρητικό επίπεδο έρχονται για να δώσουν λύση στις παθογένειες του ερασιτεχνικού αθλητισμού, δε μας αποπροσανατολίζουν.
Αντιλαμβανόμαστε, όμως, πως οι επιδοτήσεις που θα δοθούν στα σωματεία από τα έσοδα του στοιχήματος, καθώς και η επιδότηση που έχουν τάξει σε κάθε σωματείο για την εγγραφή του στο μητρώο της γενικής γραμματείας αθλητισμού (προτείνουμε το όνομα γγα pass) , μπορεί να δημιουργήσουν την εντύπωση σε κάποιο κόσμο ότι το νέο αυτό σύστημα ενισχύει τις ερασιτεχνικές ομάδες. Αυτό που θέλουμε να υπενθυμίσουμε είναι πως εκτός από τη γενικευμένη ακρίβεια που έχουν να αντιμετωπίσουν τα σωματεία (σε αγορά εξοπλισμού, ενοίκια, πάγια έξοδα κλπ) έχουν ανεβεί ακραία και τα λειτουργικά έξοδα για τη συμμετοχή στο πρωτάθλημα (δηλώσεις συμμετοχής, έκδοση δελτίων, διαιτητές κ.α). Συνεπώς, ας μην έχουμε αυταπάτες ότι η προβλεπόμενη ενίσχυση των σωματείων θα λύσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.
Εμπλεκόμενα μέρη – Σχέσεις εξουσίας
Για εμάς, είναι ξεκάθαρο το παιχνίδι εξουσίας που παίζεται πάνω στο σώμα του ερασιτεχνικού αθλητισμού. Και ενώ το ποδόσφαιρο βρίσκεται στο πρώτο πλάνο της διαμάχης, το μητρώο αφορά το σύνολο του ερασιτεχνικού αθλητισμού και για την εφαρμογή του έχουν αντιδράσει και άλλες ομοσπονδίες (ΕΟΚ, ΣΕΓΑΣ). Ανάλογα με τη δυνατότητα και τη δυναμική των ομάδων και των ομοσπονδιών για κάθε άθλημα μεγαλώνει ο αντίλογος. Λόγω αυτών των δυναμικών η κυρίαρχη κόντρα που έχει βγει στον δημόσιο διάλογο, αφορά το ποδόσφαιρο και τις διαφωνίες μεταξύ της ΕΠΟ (και των κατά τόπου ΕΠΣ) και του υπουργείου, με τις FIFA/UEFA να περιμένουν να δουν ποιος θα επικρατήσει συνεχίζοντας κανονικά τη μπίζνα τους (βλ. Παγκόσμιο Κύπελλο Qatar). Απέναντι σε αυτόν τον ανταγωνισμό ΕΠΟ, ΕΠΣ και υπουργείου μείναμε και εμείς κάπως αμήχανοι. Ποιος θα το φανταζόταν ότι εκεί που η πίτα είναι μεγαλύτερη θα υπήρχε και η μεγαλύτερη κόντρα; Αυτό που έρχονται να αποδείξουν όμως αδιαμφισβήτητα όλοι οι παράγοντες που εμπλέκονται σε αυτές τις διαδικασίες είναι πως όπου η πίτα είναι μεγάλη τα στόματα είναι αχόρταγα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η μεγάλη πίεση για την εφαρμογή του μητρώου έγινε τη χρονιά των εκλογών στην ΕΠΟ. Ανταλλάσσοντας την ψήφο στην ομοσπονδία με ένα πριμ χρηματοδότησης από τα έσοδα του κράτους από τη φορολόγηση του στοιχήματος.
Η εμπορική διάσταση του αθλητισμού ξεφεύγει ανεξέλεγκτα. Το κέρδος είναι πλέον ο οδηγός σε κάθε κίνηση “βελτίωσης” των συνθηκών του αθλήματος και αυτό αφορά είτε τις μεγάλες διοργανώσεις (πως να ξεχάσουμε την πρόταση για την κλειστή λίγκα European Superleague), είτε τις μικρότερες κατηγορίες. Σε αυτό το παιχνίδι κέρδους βέβαια, έχουν μπει για τα καλά και οι ΠΑΕ, οι οποίες αγοράζονται από αστικά συμφέροντα και λειτουργούν ως αντικείμενο επιρροής στις τοπικές και όχι μόνο κοινωνίες ενισχύοντας σε μεγάλο βαθμό τους ταξικούς διαχωρισμούς. Χρηματοδοτούνται από το κράτος για τα γήπεδα-κάστρα τους και προάγουν τον τζόγο σαν τρόπο ζωής.
Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός ως προθάλαμος πρωταθλητισμού
Για εμάς ο αθλητισμός είναι πάνω από όλα παιχνίδι. Ένα παιχνίδι που όλα τα άτομα πρέπει να συμμετέχουν ισότιμα, ανεξαρτήτως φύλου, καταγωγής, θρησκεύματος, σεξουαλικού προσανατολισμού, ένα παιχνίδι στο οποίο η αλληλεγγύη υπάρχει ως βασική αξία . Δε μπορούμε να δεχτούμε τον ερασιτεχνικό αθλητισμό ως προετοιμασία για πρωταθλητισμό, όπου δεν έχει αξία η συμμετοχή , αλλά μετράει μόνο η απόδοση. Μας δημιουργεί αποστροφή ότι τα παιδιά στις ακαδημίες τα προετοιμάζουν για τις ΠΑΕ/ΚΑΕ και όχι για τις κοινωνίες. Μας εξαγριώνει το ότι αν δεν υπάρχει η προοπτική να γίνεις εκμεταλλεύσιμος μένεις εκτός των δομών του αθλητισμού, αν δε μπορείς να κάνεις πρωταθλητισμό στίβου καλύτερα να τρέχεις στο δρόμο, ενώ δεν υπάρχουν εγκαταστάσεις και γήπεδα και όσες/όσα υπάρχουν είναι παραμελημένα και κακοσυντηρημένα.
Όλα αυτά που αναφέρουμε παραπάνω, δεν έχουμε την ψευδαίσθηση ότι μπορούν να λυθούν ούτε από τις κυβερνήσεις (ειδικότερα από τη τρέχουσα που έχει ταχθεί υπέρ της ακραία νεοφιλελεύθερης πολιτικής με έξτρα δόσεις απολυταρχισμού και ακροδεξιάς), ούτε από τον τρέχοντα πρόεδρο της ΕΠΟ Τάκη Μπαλτάκο (αν σας θυμίζει κάτι το όνομα, ναι είναι ο σύμβουλος του Αντώνη Σαμάρα που συνομιλούσε ανεπίσημα με την χρυσή αυγή όταν ήταν στο κοινοβούλιο), ούτε από τους προέδρους των ΕΠΣ, διότι όπως έχουμε αναφέρει και παραπάνω είναι οι ίδιοι που δημιουργούν όλη αυτή τη συνθήκη κατάρρευσης του ερασιτεχνικού αθλητισμού.
Η θέση του Τηγανίτη
Ο Τηγανίτης υπάρχει επειδή στηρίζεται από ανθρώπους που αγαπούν τον αθλητισμό και που δεν τους εκφράζει και δεν αποδέχονται το υπάρχον μοντέλο του αθλητισμού που προάγεται από τους φορείς του κράτους και των επιχειρηματικών κολοσσών που προσπαθούν να τον κάνουν προϊόν τους. Έχει επιλέξει να συμμετέχει στα πρωταθλήματα με κύριο σκοπό να εφαρμόσει και να μεταφέρει την κουλτούρα του, εντός και εκτός γηπέδων, και να ζήσει την δική του εκδοχή μιας άλλης, πιο όμορφης πραγματικότητας, μαζί με όποιο άτομο θέλει να τον ακολουθήσει.
Απέναντι σε ακόμα μια επίθεση με ταξικό πρόσημο πάνω μας, καθώς γίνεται όλο και πιο δύσκολο να επιβιώσουν τα σωματεία (και ειδικότερα αυτά που δεν δέχονται χορηγίες, δεν κόβουν εισιτήρια και στηρίζονται στην οικονομική αυτοενίσχυση), δεν βρίσκουμε άλλο τρόπο πλην της συλλογικής οργάνωσης των σωματείων και συλλογικής διεκδίκησης καλύτερων συνθηκών αθλητισμού, καλύτερων εγκαταστάσεων και υποδομών. Έχουμε την τύχη, η κοινωνική δομή και ο τρόπος λειτουργίας του Τηγανίτη να μας επιτρέπει να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στις απαιτήσεις του συστήματος, όπως κάναμε και όταν μπήκαμε σε αυτό το σύστημα , χωρίς όμως να αφομοιωθούμε από τον μηχανισμό ή την νοοτροπία που το χαρακτηρίζει. Στεκόμαστε αλληλέγγυα σε όλα τα σωματεία που έμειναν εκτός πρωταθλημάτων είτε επειδή δεν ανταπεξήλθαν στις απαιτήσεις του υπουργείου είτε επειδή γονάτισαν από το οικονομικό βάρος που τους επιβλήθηκε για την συμμετοχή τους και θέλουμε την άμεση επιστροφή τους στα γήπεδα.
ΤΗΓΑΝΙΤΗΣ Α.Σ.Η.
