Του Αλέξη Χριστινάκη
Tον Εργοτέλη μην την κλαις εκεί που πάει να σκύψει Να τον πετιέται από ‘ξαρχής κι αντρειεύει και θεριεύει
Κάνοντας μια παράφραση της «Ρωμιοσύνης» θέλω να τονίσω ότι παρά το γεγονός ότι είναι μια μαύρη σελίδα στην ιστορία του συλλόγου o κάθοδος στα τοπικά πρωταθλήματα εντούτοις δεν είναι ώρα για κλάματα.
Είναι ώρα ανασύνταξης , περισυλλογής και οραματισμού. Όλα τα πράγματα στην ζωή κάνουν το κύκλο τους και αυτό συμβαίνει και στο ποδόσφαιρο,
Από τα σαλόνια της Super League 1 στα αλώνια του τοπικού. Αλλά αυτό δεν πρέπει να πτοεί όλους όσους εργάζονται στο οικοδόμημα που λέγεται Εργοτέλη.
Με υπομονή και γερό στομάχι και πολύ δουλειά ο Εργοτέλης θα γίνει και πάλι μεγάλος.
Με βασικό όπλο τις ακαδημίες τους που δικαίως συγκαταλέγονται στις καλύτερες της χώρας και με λάφυρο την εμπειρία από την διαδρομή στις επαγγελματικές κατηγορίες ο Εργοτέλης θα γίνει και πάλι αυτό που ονειρεύεται κάθε φίλος των κιτρινόμαυρων αλλά και του Ηρακλειώτικου ποδοσφαίρου.
Ο Εργοτέλης ήταν είναι και θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια του Κρητικού ποδοσφαίρου
