Ποιοι είναι οι στόχοι της ΑΕΚ, ποιοι προπονητές τον «σημάδεψαν» και τι θυμάται από τη… σχέση ζωής με το Γιούχτα.
Ο Άγγελος Κασσωτάκης παραχώρησε μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο «Primesport» και μίλησε για σημαντικά «κεφάλαια» της ποδοσφαιρικής και προπονητικής πορείας του.
Για τη συνεργασία του με την ομάδα του Κατσαμπά, υποστήριξε πως στόχος είναι να βρεθεί όσο ψηλότερα γίνεται και να απολαμβάνει το παιχνίδι, ενώ όσον αφορά στους Αρχανιώτες, πρόσθεσε ότι ήταν πάντα εκεί και δεν… πήδηξε ποτέ από το καράβι.
Από εκεί και πέρα, αναφέρθηκε στους προπονητές πρότυπα για εκείνον και τους ανθρώπους που θεωρεί ότι σημάδεψαν τη διαδρομή του μέχρι τώρα.
Αναλυτικά:
-Πώς πήρες την απόφαση να πεις «ναι» στην ΑΕΚ;
«Αποφάσισα να συμφωνήσω με την ΑΕΚ, λόγω του τρόπου της προσέγγισης που μου έκαναν και επειδή βέβαια γνωρίζω χρόνια τους ανθρώπους της ομάδας».
-Έχεις δικαιωθεί από την απόφαση αυτή;
«Στο ποδόσφαιρο κρινόμαστε εκ του αποτελέσματος. Στο τέλος της σεζόν θα κάνουμε ταμείο και θα δούμε…».
-Ποιος είναι ο στόχος της ομάδας και πόσο εφικτός είναι;
«Στόχος της ομάδας μας είναι να είμαστε ανταγωνιστικοί σε κάθε ματς, να ευχαριστιόμαστε το παιχνίδια και να βρεθούμε φυσικά όσο πιο ψηλά μπορούμε. Θέλω, πάντως, να ευχαριστήσω τους ανθρώπους της ΑΕΚ για όλα αυτά που περνάμε φέτος.
Ο Νατσάκος μεγάλος παράγοντας, ο Ψιμόπουλος μεγάλος μαέστρος σε μία ομάδα. Και οι γενικοί αρχηγοί παιδιά της ΑΕΚ, με δίψα για να βοηθήσουν σε πολλά πράγματα».
-Πώς κρίνεις το επίπεδο του πρωταθλήματος; Υπάρχει κάποιο φαβορί;
«Πιστεύω ότι το πρωτάθλημα είναι πολύ δυνατό. Ίσως κιόλας το πιο δυνατό τα τελευταία χρόνια… Φαβορί για μένα είναι οι Ηρόδοτος, Εργοτέλης και ΠΑΟΚ».
-Ένας από τα μεγαλύτερο και ίσως το πιο σημαντικό κομμάτι της διαδρομής σου ήταν ο Γιούχτας. Ένα σχόλιο για την ομάδα αυτή…
«Στο Γιούχτα πέρασα πραγματικά μια ζωή… Το 1984 ήμουν στη μικρή ομάδα, το 1992 έπαιζα στη μεγάλη. Έφυγα το 1998 και επέστρεψα το 2004, όπου ανεβαίναμε κατηγορίες. Το 2009 έφυγα για την ΑΕΚ και επέστρεψα την επόμενη χρονιά, ενώ σταμάτησα το 2011».
Κι από τότε ήμουν μέλος του τεχνικού τιμ ή προπονητής. Μιλάμε για πάνω από 30 χρόνια στην ομάδα αυτή… Σπουδαίες στιγμές, χαρές, λύπες… Στα δύσκολα ήμουν εκεί για το Γιούχτα, δεν έφυγα, ήμουν εκεί. Η ομάδα πάνω απ’ όλα».
-Ποιοι άνθρωποι σημάδεψαν τη διαδρομή σου σαν ποδοσφαιριστής και γιατί;
«Πολλοί άνθρωποι με βοήθησαν στην ποδοσφαιρική μου πορεία. Μπορώ να πω τον Μανώλη Πατεμτζή, τον Κώστα Πετράκη και τον Γιάννη Πετράκη».
-Υπάρχει για σένα προπονητής πρότυπο κι αν ναι γιατί;
«Προπονητές που θαυμάζω είναι οι Γιάννης Πετράκης και Μανώλης Πατεμτζής. Θεωρώ ότι αυτοί οι δύο έχουν τεράστια προπονητικά χαρακτηριστικά».
-Η σχέση σου με τον Μανώλη Κασσωτάκη ποια είναι και πόσο εύκολη ήταν η συνεργασία σας και ως συμπαίκτες και ως προπονητής-ποδοσφαιριστής;
«Με τον Μανώλη ποδοσφαιρικά κάναμε πολλά χρόνια μαζί. Περάσαμε ωραίες στιγμές μαζί… Όταν πέσαμε το 2013 πολλοί έφυγαν και… πήδηξαν από το καράβι, αλλά εγώ και ο Μανώλης μείναμε στο τοπικό και ανεβήκαμε πάλι μετά από 2 χρόνια…».
Σαν προπονητής του δεν μπορώ να έχω κανένα παράπονο. Ο Μανώλης είναι ένας ποδοσφαιριστής που πάντα κοιτάζει το καλό της ομάδας και τίποτα παραπάνω… Έστω και από εδώ τον ευχαριστώ πολύ για την προσφορά του όσα χρόνια τον είχα ποδοσφαιριστή».
Εσύ και ο αδερφός σου είστε δύο τεράστια κεφάλαια για τον Γιούχτα. Ποιος άλλος θεωρείς ότι ταυτίζεται τόσο με την ομάδα;
«Σίγουρα ο Μηνάς Τζανής.Τεράστιος ποδοσφαιριστής για εμένα, μα πάνω απ’όλα άνθρωπος. Είναι αυτός που μετά τον Μανώλη κρατάει τον Γιούχτα ψηλά και χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί τον έφερα εγώ στην ομάδα πριν 7 χρόνια. Ηγέτης και πάνω απ΄ όλα ψυχάρα.»
