Ο Μανώλης Γιακουμάκης κάνει Πρωτοχρονιά και αποκαλύπτεται στο Primesport.gr
Αν όχι ο πιο δεινός σκόρερ, σίγουρα μέσα στους πέντε καλύτερους που έχουν περάσει ποτέ από τα γήπεδα του Ηρακλείου, είναι ο Μανώλης Γιακουμάκης, που όπως αναφέρει στην Πρωτοχρονιάτικη συνέντευξή του στο Primesport.gr, πρόκειται για χάρισμα, με το οποίο γεννιέσαι και που όσο και να το δουλέψεις δεν γίνεται να το αποκτήσεις στην πορεία.
Ένα χάρισμα που όπως φαίνεται, «κληρονόμησαν» οι δύο γιοι του, Γιώργος & Γιάννης και ευελπιστεί ότι ο πρώτος με τη σειρά του θα το έχει “περάσει” στον εγγονό του, Μανώλη Γιακουμάκη jr, για να καμαρώνει κι εκείνον να πετυχαίνει το ένα γκολ μετά το άλλο, σε λίγα χρόνια.
* Ο Μανώλης Γιακουμάκης με τον εγγονό του στο παιχνίδι του ΠΟΑ με τη Θύελλα Ραφήνας.
Ποιος είναι
Γεννημένος στο 1967 με καταγωγή από τα Πεζά, ο Μανώλης Γιακουμάκης ξεκίνησε τα πρώτα του βηματα στο ποδόσφαιρο στην ομάδα του Κόροιβου, πραγματοποιώντας το ντεμπούτο του το 1982, σε ηλικία 15 ετών. Από εκεί και έπειτα φόρεσε τις φανέλες των Ερασιτέχνη ΟΦΗ, Εργοτέλη, Εθνικού, Ασημίου, ΠΟΑ και Ραύκου όπου έκλεισε την καριέρα του το 2003.
Με την μεγάλη του αγάπη, όπως εξελίχθηκε, τον ΠΟΑ πέτυχε 230 καταμετρημένα γκολ, ενώ υπόλογίζεται σε αυτά τα 21 χρόνια που “μάτωνε” ανελλιπώς τα αντίπαλα δίχτυα, σκόραρε περίπου 400 τέρματα, μετρώντας παράλληλα τίτλους και διακρίσεις, όπως αυτό του πρώτου σκόρερ, που από ένα σημείο και έπειτα έγινε συνήθεια, τόσο στο τότε Περιφερειακό πρωτάθλημα, όσο και σε τοπικό επίπεδο.
Με τη σύζυγο του, Ελένη έφεραν στο κόσμο τρία υπέροχα παιδιά, τη Χαρούλα, τον Γιώργο και τον Γιάννη, με τη φράση «Το μήλο κάτω απ’ τη μηλιά θα πέσει» να ταιριάζει… γάντι στην περίπτωση του, μολονότι ο μεγαλύτερος έχει γράψει ήδη ιστορία με τα επιτεύγματα του σε παγκόσμιο πλέον επίπεδο, ενώ ο μικρότερος φαίνεται πολλά υποσχόμενος και περιμένει να “αρπάξει” την ευκαιρία του.
Το 2003 ολοκλήρωσε την καριέρα του ως ποδοσφαιριστής, όμως ήταν κάτι παραπάνω από φυσιολογική η μετάβαση του στον χώρο της προπονητικής. Ο Μανώλης Γιακουμάκης στη διάρκεια της προπονητικής του καριέρας έχει αναλάβει τους πάγκους της Δαμάστας, του Αστέρα Μυρτιάς, του Αθλόπολις, του Αετού Ανωγείων και της Βόνης ενώ σε επίπεδο Ακαδημιών στον ΠΟΑ, στο Αθλόπολις και φυσικά στον Γιούχτα που τον βρίσκουμε σήμερα.
Ο ίδιος μιλώντας στο Primesport.gr αναφέρεται στις διαφορές του ποδοσφαίρου, του τότε με το σήμερα, στα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να έχει κάποιος για να θεωρείται καλός επιθετικός και απαντά στο αν θα άλλαζε κάτι στη δική του διαδρομή στο ποδόσφαιρο.
Συγκινεί για τον ΠΟΑ και τον άνθρωπο που τον βοήθησε όσο κανείς, όντας στήριγμα στην ποδοσφαιρική του πορεία και δεν θα ξεχάσει ποτέ, τον Στράτο Γεωργιάδη, ενώ δεν θα μπορούσαμε να μην τον ρωτήσουμε για τους δύο γιους του που διαπρέπουν και τον κάνουν να “σφύζει” από περηφάνεια για τα κατορθώματα τους.
* Φωτογραφία από την επίσκεψη των Μανώλη και Γιάννη Γιακουμάκη στη Γλασκώβη, όταν ο Γιώργος αγωνιζόταν στη Σέλτικ
Ακολουθεί το κύριο μέρος της συνέντευξης:
Πώς ξεκίνησες να παίζεις ποδόσφαιρο;
«Ήταν κάτι που ήθελε ο πατέρας μου, όντας κι εκείνος ποδοσφαιριστής, από τους λίγους στο χωριό εκείνη την εποχή. Μου έδωσε το ερέθισμα του ποδοσφαίρου, ήταν κάτι που μου άρεσε και έτσι ξεκίνησα σιγά-σιγά.»
«Σκόρερ γεννιέσαι, δεν γίνεσαι»
Υπήρξες δεινός σκόρερ. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά ενός καλού επιθετικού;
«Δεινός σκόρερ γεννιέσαι δεν γίνεσαι, είναι φυσικό ταλέντο. Όσο κι αν το δουλέψεις αν δεν έχεις αυτό το χάρισμα δεν θα γίνεις ποτέ μεγάλος σκόρερ. Σε άλλη περίπτωση επειδή όλοι θέλουν, θα ήταν επιθετικοί.»
Έχουν περάσει χρόνια από όταν έπαιζες. Ποιες είναι οι διαφορές του σύγχρονου ποδοσφαίρου με εκείνου της εποχής σου;
«Θεωρώ και τότε και τώρα υπήρχε και υπάρχει ταλέντο. Απλά η διαφορά τότε με σήμερα είναι ότι πλέον έχει αλλάξει ρυθμό το ποδόσφαιρο και έχει γίνει πιο ταχυδυναμικό. Οι προπονήσεις προσαρμόζονται πάνω σε αυτό. Σ’ αυτό έχει βοηθησει και η επιστήμη, πλέον όλα μοιάζουν διαφορετικά.»
Ποιος είναι ο αμυντικός που σε δυσκόλεψε περισσότερο και γιατί;
«Υπήρξαν πολύ καλοί αμυντικοί που αντιμετώπισα όλα εκείνα τα χρόνια. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον συγκεκριμένα. »
«Με τον Αντώνη Καλογεράκη βρισκόμασταν με κλειστά μάτια»
Μέσα σε αυτή την πολυετή πορεία σου ποιος είναι ο ποδοσφαιριστής που ταιριάζατε περισσότερο;
«Με αρκετά παιδιά είχα πολύ καλή συνεργασία. Όπως ο Μηλιαράς, ο Μπαστούνας, ο Ταουσιάνης, ο Μποζατζίδης αλλά τη μεγαλύτερη χημεία στο παιχνίδι την είχα με τον Καλογεράκη. Βρισκόμασταν με κλειστά μάτια. Ο ένας συμπλήρωνε τον άλλο.»
* Φωτογραφία από ενδεκάδα του ΠΟΑ. Σεζόν 1996-1997.
-Ποια ήταν η πιο όμορφη και ποια η πιο άσχημη στην καριέρα σου;
«Λένε ότι σε μία ποδοσφαιρική διαδρομή, περισσότερες οι άσχημες στιγμές αλλά σου μένουν και θυμάσαι τις όμορφες. Θα συμφωνήσω απόλυτα. Μία άσχημη στιγμή που θυμάμαι ήταν όταν με τον ΠΟΑ πέσαμε κατηγορία για ένα γκολ μετά από τριπλή ισοβαθμία. Θυμάμαι πολλές καλές στιγμές, όπως ανόδους, κατακτήσεις κυπέλλων και super cup.»
«Ο ΠΟΑ σημαίνει πολλά για ‘μένα – Είναι το δεύτερο σπίτι μου»
-Τι σημαίνει για εσένα ο ΠΟΑ;
«O ΠΟΑ για ‘μένα σημαίνει πολλά. Σημαίνει δεύτερο μου σπίτι. Εκεί πέρασα τα καλύτερα μου ποδοσφαιρικά χρόνια. Πέρα από παίκτης για πολλά χρόνια ασχολήθηκα και σαν προπονητής στις Ακαδημίες για μία 8ετία. Εκεί ξεκίνησαν και τα παιδιά μου, ο Γιώργος και ο Γιάννης. Μία ζωή ΠΟΑ λοιπόν, όλη η οικογένεια.»
-Αν έκανες μία αναδρομή στην πορεία σου τι θα άλλαζες και τι θα κρατούσες;
«Δεν έχω μάθει στη ζωή μου να μετανιώνω για τίποτα, οπότε δεν θα άλλαζα κάτι. Δεν κέρδισα χρήματα από το ποδόσφαιρο, κατάφερα όμως να κερδίσω φίλους, αναγνώριση και σεβασμό. Είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτό.»
* Ο Μανώλης Γιακουμάκης έχοντας στην αγκαλιά τον γιο του, Γιώργο μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου ΕΠΣΗ με την φανέλα του ΠΟΑ με τη νίκη 4-2 επί του ΑΟΤ.
«Λίγοι κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα, ο Γιώργος τα κατάφερε – Σε καλό δρόμο ο Γιάννης»
-Περίμενες την εντυπωσιακή πορεία του Γιώργου; Τι ήταν αυτό που είχε ο Γιώργος και τον έκανε να ξεχωρίζει;
«Και τον ίδιο αν ρωτήσουμε δεν το περίμενε. Ποτέ ένα παιδί όταν ξεκινάει δεν μπορεί να ξέρει που θα φτάσει. Για όλα τα παιδιά τα όνειρα δεν έχουν ταβάνι, αλλά λίγα στο τέλος της ημέρας καταφέρνουν να κάνουν τα όνειρα τους πραγματικότητα. Χρειάζεται ένας συνδυασμός παραγόντων για να μπορέσεις να φτάσεις ψηλά και ο Γιώργος τα κατάφερε. Μπράβο του.»
-Ο «βενιαμίν» της οικογένειας ο Γιάννης δείχνει να βρίσκεται στα χνάρια του Γιώργου. Θα ήθελα ένα σχόλιο πάνω σ’ αυτό.
«Ο Γιάννης είναι σε καλό δρόμο είναι ένα παιδί χαμηλών τόνων που δουλεύει πολύ και περιμένει την ανταμοιβή. Έχει πολύ ισχυρό πρότυπο. Δουλεύει, ακούει, μαθαίνει και περιμένει. Θα δούμε…»
Τι ένιωσες όταν είδες τον Γιώργο με το εθνόσημο;
«Το να φορέσει ένας αθλητής τη φανέλα με το εθνόσημο στο στήθος είναι ύψιστη τιμή, είναι αναγνώριση για όσα έχει κάνει στην πορεία του, οπότε δεν μπορούσα παρά να νιώσω υπερηφάνεια.»
* Ο Γιώργος Γιακουμάκης σκοράρει στο ντεμπούτο του με την Εθνική Ελλάδος σε φιλικό παιχνίδι ενάντια στην Κύπρο στο γήπεδο της Ριζούπολης
«Οφείλω πολλά στον Στ. Γεωργιάδη – Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ»
-Υπήρχαν άνθρωποι που σε βοήθησαν σε όλη αυτή την πορεία;
«Στα χρόνια τα δικά μας η βοήθεια της οικογένειας ήταν δύσκολη. Η διαβίωση από μόνη της ήταν δύσκολη, αλλά δεν μπορώ να μην αναφερθώ σε ένα ποδοσφαιράνθρωπο που με βοήθησε πολύ στα μετέπειτα χρόνια. Και μιλάω βέβαια για τον αείμνηστο Στράτο Γεωργιάδη. Πάντα με συμβούλευε και με βοηθούσε όπως και όλη την ομάδα του ΠΟΑ. Του οφείλω πολλά και δεν θα τον ξεχάσω ποτέ»
