Ο Μάριος Σηφάκης είναι ένας προπονητής που προχωράει σε πολύ προσεκτικές και στοχευμένες επιλογές.
Φέτος, θέλησε να αναλάβει το τιμόνι της ομάδας της Χερσονήσου, ενός σωματείου με όραμα και βλέψεις για βελτίωση και ανέλιξη.
Γι’ αυτό αλλά και για πολλά ακόμη, μίλησε στο PrimeSport, ανοίγοντας τα… χαρτιά του. Από τη συζήτηση δε θα μπορούσε να λείπει και η άκρως ποδοσφαιρική του οικογένεια, με τον ίδιο να απαντά σε όλα τα ερωτήματα χωρίς να κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του -κάτι που άλλωστε δεν κάνει ποτέ-.
Ξεκινώντας τη συζήτηση, η πρώτη ερώτηση αφορά την αποχή που είχε από τα ποδοσφαιρικά δρώμενα για κάποιο χρονικό διάστημα ενώ στη συνέχεια αναφέρθηκε στη συνεργασία του με την ομάδα του λιμανιού αλλά και το τι ήταν αυτό που τον ώθησε να πει το «ναι»:
«Τυχερός που είμαι στη Χερσόνησο!»
«Η αποχή μου είχε να κάνει καθαρά με λόγους εξέλιξης και επιμόρφωσης καθώς είχα επιλέξει να αφιερώσω ένα διάστημα στα διπλώματα που ήθελα να πάρω, πάντα όμως συζητούσα με ομάδες για πιθανή συνεργασία.
Το καλοκαίρι λοιπόν που με πήρε τηλέφωνο ο κ. Δήμος Φουντουλάκης και μου ζήτησε να κάνουμε μια συζήτηση είπα αμέσως ναι! Από εκεί και πέρα η πρώτη επαφή έγινε με τον κ. Τσάλο και αμέσως κατάλαβα το όραμα και την όρεξη που είχε όλο το συμβούλιο της Χερσονήσου στο να δημιουργήσει κάτι σοβαρό, σταθερό και εξελίξιμο, κάτι το οποίο είναι πολύ κοντά σε αυτά που θέλω κι εγώ σαν άνθρωπος!
Αυτό που με κάνει διπλά χαρούμενο είναι ότι είδα και στη συνέχεια στην πράξη, ότι αυτά που λέγαμε το καλοκαίρι έγιναν όλα πράξη οπότε μπορώ να πω ότι νιώθω τυχερός που είμαι στην ομάδα της Χερσονήσου!»
«Τέσσερις ομάδες θα το παλέψουν μέχρι τέλους…»
Όσον αφορά το πρωτάθλημα της Α1 ΕΠΣΗ, τονίζει ότι είναι το πιο ανταγωνιστικό των τελευταίων ετών και εκφράζει την πεποίθηση πώς τέσσερις ομάδες θα το παλέψουν μέχρι τέλους:
«Το πρωτάθλημα είναι θεωρώ όπως το περιμέναμε όλοι μας από την αρχή πριν καλά – καλά ξεκινήσει! Προσωπικά δεν θυμάμαι πιο ανταγωνιστικό και ποιοτικό πρωτάθλημα! Βλέπουμε όλοι ότι κάθε Κυριακή η κορυφή αλλάζει και αυτό δείχνει ότι όλες οι ομάδες είναι κοντά, τα παιχνίδια παίζονται στις λεπτομέρειες και κλείνοντας ο πρώτος γύρος βλέπουμε ότι τέσσερις ομάδες θα το παλέψουν μέχρι τέλους και από εκεί και πέρα οι υπόλοιποι είμαστε όλοι ανταγωνιστικοί…»
«Υπάρχει πολύ ταλέντο σε προπονητές στο Ηράκλειο»
Για την προπονητική στο Ηράκλειο σημείωσε, πώς υπάρχουν νέα παιδιά με όρεξη για μόρφωση, κάτι που μπορεί να χαρακτηριστεί θετικό για το Ηρακλειώτικο ποδόσφαιρο:
«Βλέπουμε τα τελευταία χρόνια ότι νέοι προπονητές εμφανίζονται σε ομάδες και αυτό μάλλον δείχνει ότι υπάρχει πολύ ταλέντο και σε αυτό το κομμάτι στο Ηράκλειο, καθώς τα νεότερα παιδιά έχουν όρεξη για μόρφωση και εξέλιξη και αυτό μόνο θετικό μπορεί να αποδειχτεί για το ποδόσφαιρο της πόλης μας!»
«Το δυνατό σημείο του Ηρακλειώτικου ποδοσφαίρου και η… διαιτησία»
Ποιο είναι όμως σύμφωνα με τον Μάριο Σηφάκη το δυνατό σημείο του ποδοσφαίρου του Ηρακλείου και ποιο το αδύναμο;
«Όλα είναι μια αλυσίδα που ξεκινάει από ανθρώπους που αγαπάνε το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και αφιερώνουν πολύ χρόνο και χρήμα και αναφέρομαι πρώτα στην ΕΠΣΗ που κατ’ έμε έχει εξελίξει πολύ τα πρωταθλήματα της με όποια λάθη γίνονται.
Επίσης, τους μεγαλύτερους αφανείς ήρωες που είναι οι παράγοντες οι οποίοι μετατρέπουν το μεράκι τους και την αγάπη τους για το άθλημα σε χρόνο και χρήμα για να κάνουν την καψούρα τους πραγματικότητα.
Στη συνέχεια περνάνε οι ποδοσφαιριστές που βλέπουμε ότι ποιοτικά έχουν ανέβει και μετά οι προπονητές που μέσα από τις διαδικασίες διπλωμάτων εξελίσσονται και προσφέρουν και αυτοί από τη δική τους μεριά!
Κοινός παρανομαστής όλων αυτών είναι η αγάπη τους για το άθλημα! Εκεί που θεωρώ ότι υστερεί λίγο το πράγμα είναι στο κομμάτι της διαιτησίας! Χωρίς να θέλω να μειώσω όλα τα παιδιά που ασχολούνται απλά ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, βλέπουμε όλοι ότι όλο και λιγότεροι νέοι θέλουν να μπουν σε αυτό το κομμάτι και αυτό φέρνει λειτουργικό πρόβλημα στους αρμόδιους!»
«Ο πατέρας μου, η έμπνευσή μου»
Ο Μύρων Σηφάκης έχει μια μακρά πορεία ως προπονητής και ο μεγάλος του γιος, Μάριος, τον έχει ως έμπνευση:
«Είναι πολλοί προπονητές που μπορούν να σε εμπνεύσουν όμως για μένα ο πατέρας μου είναι αυτός που με έχει επηρεάσει περισσότερο γιατί θυμάμαι πράγματα που αυτός έκανε από μόνος του πριν πολλά χρόνια τα οποία εμφανίζονται σταδιακά στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο τώρα!»
Η καθημερινότητα στο σπίτι της οικογένειας Σηφάκη
Στο σπίτι της οικογένειας Σηφάκη πάντως, κάποτε επικρατούσε το… αδιαχώρητο λόγω του ποδοσφαίρου. Ήταν πάντα στο επίκεντρο:
«Πως ήταν η καθημερινότητα; Με ποδόσφαιρο… Ο πατέρας μου σαν παίκτης και αργότερα σαν προπονητής ήταν όλη μέρα στο γήπεδο ή συζητούσε για ποδόσφαιρο κι εγώ με τον Μιχάλη από την μια προπόνηση στην άλλη, το πρωί στο Αθλητικό σχολείο ,το μεσημέρι με την μικτή και το απόγευμα με την ομάδα! Άρα κάθε μέρα όλη μέρα μπάλα και μόνο μπάλα…»
«Ο Μύρος αδίκησε τον εαυτό του…»
Ο Μάριος Σηφάκης υπογραμμίζει εν συνεχεία, πώς ο πατέρας του αδίκησε τον εαυτό του προπονητικά, όμως κράτησε αναλλοίωτες τις αξίες του:
«Ο Μύρος αδίκησε τον εαυτό του γιατί αν είχε λίγο «πολιτική» στον χαρακτήρα του θα είχε κάνει πολλά πράγματα παραπάνω σαν προπονητής, όμως συμφωνώ απόλυτα μαζί του στον τρόπο που λειτουργούσε γιατί τον χαρακτήρα, την υπερηφάνεια και την προσωπικότητα μας, δεν πρέπει να την διαπραγματευόμαστε για κανέναν.»
«Ο Μιχάλης με καλύτερες επιλογές θα είχε πάει πιο ψηλά»
Όσον αφορά τον αδερφό του Μιχάλη που διέγραψε σημαντική καριέρα και υπήρξε μάλιστα και Διεθνής, σχολιάζει πώς αν είχε κάνει καλύτερες επιλογές συνεργατών, θα είχε φτάσει ακόμα ψηλότερα:
«Ο Μιχάλης θεωρώ ότι έζησε πράγματα που ονειρευόταν από πολύ μικρός και με κάποιες καλύτερες επιλογές ανθρώπων που συνεργαζόταν θα είχε πάει ακόμα πιο ψηλά!»
«Θαυμάζω το πείσμα του Βασίλη – Θα φτάσει εκεί που ονειρεύεται!»
Ο πιο μικρός Σηφάκης της οικογένειας, ο Βασίλης, δόθηκε δανεικός από τον ΟΦΗ στον Διαγόρα προκειμένου να πάρει συμμετοχές όμως ένας πολύ σοβαρός τραυματισμός τον κράτησε μακριά από τα γήπεδα. Ο τεχνικός της Χερσονήσου τονίζει πώς θαυμάζει το πείσμα του, εκφράζοντας τη σιγουριά του πώς θα ξεπεράσει το άσχημο αυτό περιστατικό και θα τα καταφέρει:
«Όσο για τον Βασίλη, όταν πήρε την ευκαιρία να αποδείξει αν μπορεί και τι μπορεί στάθηκε άτυχος πολύ, όμως αυτό που θαυμάζω σε αυτόν είναι το πείσμα του και η αγάπη του για το ποδόσφαιρο και είμαι σίγουρος ότι θα το ξεπεράσει και φτάσει εκεί που ονειρεύεται!»
