Ο ΟΦΗ κατάφερε να ξεκινήσει με το δεξί το νέο πρωτάθλημα κερδίζοντας με 0-1 στις Σέρρες σε ένα γήπεδο χωράφι που από θαύμα δεν επέστρεψε κάποιος παίκτης με τραυματισμό.
Στα θετικά της πρεμιέρας πέρα από το πολύτιμο τρίποντο που μπήκε στο βαθμολογικό σακούλι της νέας σεζόν συγκαταλέγεται και το γεγονός ότι ο ΟΦΗ κατάφερε για πρώτη φετινό του παιχνίδι είτε φιλικό είτε επίσημο να κρατήσει πίσω το μηδέν στην άμυνα. Η τετράδα της άμυνας του λειτούργησε άψογα και κυρίως χωρίς άγχος αποβάλλοντας με ευκολία την όποια πίεση πήγε να ασκήσει για να πετύχει ένα γκολ. Ο ΟΦΗ δεν άφησε τον Πανσερραϊκό να επιτεθεί με αξιώσεις και αυτό είναι ένα θετικό σημάδι στην εκκίνηση του πρωταθλήματος γιατί η αμυντική λειτουργία αποτελεί πάντα μια αχίλλειο πτέρνα τις τελευταίες σεζόν για τον ΟΦΗ.
Ένα ακόμη θετικό στοιχείο από το ματς των Σερρών είναι η πολύ καλή εικόνα που έδειξε ο νεοαποκτηθείς Κρίσμανιτς. Δεν ξέρω αν θα μας κάνει να ξεχάσουμε τον Σίλβα γρήγορα αλλά για παίκτη που είναι λίγο πάνω από δύο εβδομάδες στην ομάδα και κυρίως παίζει για πρώτη φορά εκτός της χώρας του ο ψηλόσωμος Κροάτης τα πήγε περίφημα κόντρα στον Πανσερραϊκό λύνοντας τις όποιες απορίες και ενδοιασμούς με το καλημέρα για το αν μπορεί να μπει στα παπούτσια του Μεξικανού στόπερ, ενώ αυτό που πρέπει να κρατήσουμε είναι και οι καλύτερες μεταβιβάσεις με τη μπάλα που έδειξε ότι έχει ο Κρίσμανιτς σε σχέση με τον Σίλβα.
Και επειδή κάθε πρεμιέρα ακόμη και αν είναι νικηφόρα πάντα αποκαλύπτει και κάποια αρνητικά στοιχεία που χρίζουν βελτίωσης η τρύπα στη μεσαία γραμμή του ΟΦΗ στις Σέρρες ήταν εφάμιλλή με αυτή του τείχους που έστησαν οι παίκτες του Πανσερραϊκού στο φάουλ του Γκονθάλεθ από το πόδι του οποίου προήλθε το νικηφόρο γκολ της κρητικής ομάδας.
Ειδικά από το 60΄και μετά ο ΟΦΗ αδυνατούσε να κρατήσει τη μπάλα στη μεσαία γραμμή έχοντας ένα μεγάλο κενό παράλληλα και στο να κόψει την δημιουργία παιχνιδιού του αντιπάλου από τον άξονα καθώς υπήρχαν μεγάλες αποστάσεις της άμυνας αλλά και της επίθεσης με τους δύο παίκτες του άξονα . Αν ο Ράσταβατς είχε δύο ισάξιες λύσεις στον άξονα ίσως είχε κάνει δύο μαζεμένες αλλαγές από το 60΄και μετά όπως έκανε με τον Ρακονιάτς και τον Θεοδοσουλάκη για παράδειγμα στην επίθεση. Όμως την δεδομένη χρονική στιγμή με τον Μπαϊνοβις ακόμη να φοβάται να μπει στα βαθιά μετά τον σοβαρό τραυματισμό του και το τελευταίο μεταγραφικό απόκτημα που ψάχνει ο ΟΦΗ στη μεσαία γραμμή να έχει αργήσει χαρακτηριστικά τα χέρια του Σέρβου τεχνικού ήταν δεμένα κοιτώντας στην άκρη του πάγκου. Eξού και το γεγονός ότι ακόμα και ο Ανδρούτσος που δεν έκανε καλό ματς στις Σέρρες δεν βγήκε από το παιχνίδι όπως και ο Καραχάλιος μέχρι το τέλος του ματς και ακόμα και ο Αποστολάκης που μπήκε , έπαιξε σαν αριστερό εξτρέμ και όχι σαν παίκτης του άξονα που είναι.
Πιθανόν αυτό το πρόβλημα στον άξονα να λυθεί με την επιστροφή Μπαϊνοβιτς και την μεταγραφή ενός ψηλού παίκτη στον άξονα που θα μπορεί να πάρει την πρώτη μπάλα, να κρατήσει την μπάλα αλλά κυρίως να την μεταφέρει με ασφάλεια προς την επίθεση. Όμως μέχρι τότε ο ΟΦΗ θα μένει με ελάχιστες λύσεις στον άξονα και αυτό είναι ένα πρόβλημα στη συνέχεια.
Ένα άλλο πρόβλημα που εμφανίστηκε στις Σέρρες είναι το ότι ο Σαλσέδο δεν μπορεί να χωρέσει σε αυτό τον πολύ καλό επιθετικά ΟΦΗ σαν ψευτοδεκάρι καθώς είναι κλασικός φορ. Και μάλιστα καλός σέντερ φορ που μπορεί να δώσει την δυνατότητα στον Ράσταβατς σε συνδυασμό με την παρουσία των Ρακονιάτς, Θεοδοσουλάκη και Φούντα να παίξει και ένα 4-4-2 με ρόμβο αρκεί να υπάρχει ένα δεκάρι κλασικό που να μπορεί να τροφοδοτήσει αυτούς τους παίκτες μπροστά στην επίθεση.
