Το Ηράκλειο και η Κρήτη ζουν ιστορικές στιγμές και πάλι έπειτα από 35 χρόνια, με το καμάρι της Μεγαλονήσου, τον ΟΦΗ να παίρνει την πρόκριση για τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας.
Οι Ομιλήτες έστησαν… πάρτι στις εξέδρες του «Γεντί Κουλέ», από τις οποίες έλειπε η πιο εμβληματική μορφή του συλλόγου τα τελευταία περίπου 40 χρόνια ή μήπως δεν έλειπε;
Ο λόγος για τον Ευγένιο Γκέραρντ, τον «Γκεραρντάκη» ολόκληρης της Ελλάδας, ο οποίος όπως τονίζει στο monobala.gr ο γιος της γυναίκας του αείμνηστου τεχνικού και προπονητής με εξειδίκευση στη βελτίωση της τεχνικής, Μανώλης Παπαδάκης ήταν στο γήπεδο ωσεί παρών.
Το πανό που σήκωσαν οι φίλοι των Ομιλητών πριν από την έναρξη του αγώνα με τον Αστέρα Aktor τα λέει όλα. «Περήφανα ξανά όπως το ’87». Ήταν τότε που ο Ευγένιος μαζί με τα… παιδιά του χάρισαν το μοναδικό Κύπελλο στην ιστορία του συλλόγου, ενώ τρία χρόνια αργότερα βρέθηκαν και πάλι σε τελικό.
«Ο Μιχάλης Σηφάκης μου είπε ότι κάτι ετοίμασαν οι οπαδοί, αλλά δεν είχα ιδέα – Ανατριχίλα όταν είδα το πανό»
«Εγώ καθόμουν στο γήπεδο μαζί με τον Μύρωνα Σηφάκη, φορώντας φανέλα του ΟΦΗ με τον Γκέραρντ στην πλάτη. Λίγο πριν ξεκινήσει ο αγώνας ήρθε ο γιος του Μύρωνα, ο Μιχάλης Σηφάκης και μας είπε ότι κάτι είχαν ετοιμάσει οι οπαδοί, αλλά δεν είχαμε ιδέα τι θα βλέπαμε.
Όταν είδα το πανό ένιωσα ανατριχίλα, ήταν όλη η ιστορία σε μία ζωγραφιά! Η συγκίνηση και τα συναισθήματα δεν μπορούν να περιγραφούν, τόσο για την πρόκριση, όσο και για όσα βίωσα. Είναι τρομερό να βλέπεις πόσους ανθρώπους έχει επηρεάσει ο Ευγένιος, ακόμα και παιδιά που δεν τον έχουν ζήσει ξέρουν ποιος είναι.
Σε κάποια στιγμή κοίταξα προς τον πάγκο και σε κάποια οδηγία ήταν σαν να τον είδα εκεί και… κόλλησα. Ήταν σίγουρα εδώ στο “σπίτι του”. Δεν ξέρω αν ήταν στη θέση του στην κερκίδα ή στον πάγκο άλλα ήταν εδώ! Δεν είναι τυχαίο ότι από όταν έφυγε από τον ΟΦΗ έχουν περάσει 25 χρόνια και έρχεται μία επιτυχία και όλοι θυμούνται τον Ευγένιο. Πώς γίνεται; Δεν ξέρω αν έχει ξαναγίνει αυτό. Εγώ δεν μπορώ να γράψω κάτι που θα έπρεπε να το κάνω.
Δίπλα από τον ΟΦΗ υπάρχει μία λέξη και είναι ο Γκέραρντ. Άνθρωποι τον θυμούνται και δεν είναι τυχαίο. Δείγμα του πόσο πολύ έχει χαράξει τα συναισθήματά τους, ακόμα κι εκείνους που δεν τον έχουν δει ποτέ. Μήπως έχει ακόμα περισσότερη δύναμη από όσο πιστεύαμε;
Ο ΟΦΗ έχει μία τεράστια ιστορία 100 χρόνων, ιερή ιστορία και ο Ευγένιος τη θωράκισε. Έκανε τον ΟΦΗ γνωστό στην Ευρώπη μέσα από τις πορείες του. Βοήθησε να γίνει ακόμα πιο δυνατός ο σύλλογος στην Ελλάδα. Υπάρχουν άνθρωποι που έγιναν ΟΦΗ από τον Γκέραρντ. Ακούς όλα αυτά και βλέπεις πόσο μεγάλη δύναμη έχει ακόμα και τώρα ο Γκέραρντ ως άνθρωπος.
Έκανε την Ελιά γνωστή σε όλη την Ελλάδα. Πήγαινε στο καφενείο και έπινε το κρασάκι του, έκανε παρέες και σπάνια μιλούσε για ποδόσφαιρο. Μιλούσε για τη ζωή. Είχε ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και έλεγες τις εμπειρίες του. Το σπίτι μας κάθε μέρα ήταν γεμάτο και η μητέρα μου μαγείρευε πολλά φαγητά και χαιρόταν με όλο αυτό που συνέβαινε».
«Τον σταματούσαν και τον χαιρετούσαν όλοι – Ήταν “δυνατός Κρητικός”»
Η συγκίνηση του Μανώλη Παπαδάκη από την στάση του κόσμου προς τον Γκέραρντ ήταν έκδηλη, καθώς όταν έκανε μία μικρή αναδρομή προς το παρελθόν η φωνή του «έσπασε» και τα μάτια του ήταν δακρυσμένα.
Η εκτίμηση που του τρέφει είναι μεγάλη, παρά το γεγονός ότι τα «σκληρά» λόγια που άκουσε από τον αείμνηστο προπονητή ήταν λόγια αγάπης, καθώς δεν είναι εύκολο σε ένα δικό σου άτομο να πεις να σταματήσει το ποδόσφαιρο και ότι δεν θα φτάσει ποτέ να παίξει σε υψηλό επίπεδο.
Βέβαια υπήρχε λόγος και εν τέλει φάνηκε ότι ο «Γκεραρντάκης» είχε δίκιο και έβλεπε μπροστά, όπως έκανε σχεδόν πάντα.
«Μου είπε να σταματήσω το ποδόσφαιρο και να γίνω προπονητής, γιατί δεν θα έπαιζα σε υψηλό επίπεδο. Με προέτρεψε να γίνω προπονητής με εξειδίκευση στην τεχνική, καθώς τότε δεν υπήρχε κανένας στην Ελλάδα. Δεν μπορώ να πω ότι το δέχτηκα και πολύ καλά (σ.σ. γέλια), δεν είναι εύκολο να σου λένε να κόψεις κάτι που αγαπάς.
Ήταν μοναδική όλη η εικόνα που έβγαζε προς τα έξω. Περνούσε στον δρόμο και όλοι τον χαιρετούσαν, ουσιαστικά τους χαιρετούσε εκείνος όλους. Δεν περνούσε και ήταν απαρατήρητος. Αγάπησε την Κρήτη και τον αγάπησε η Κρήτη. Πήγαινε σε χωριά έκανε παρέες. Ήταν άνθρωπος της παρέας. Δεν είχε κόμπλεξ και ήταν “ανοιχτός”, σωστός και τίμιος. Όπου και να πήγαινε ένιωθε ότι ήταν δικό του μέρος. Οι άνθρωποι τον… αγκάλιαζαν όπου και να πήγαινε.
Ο Γκέραρντ είχε και προτάσεις να φύγει και να πάει σε ομάδες εκτός Κρήτης, αλλά ήθελε να μείνει εδώ. Με το που τελείωναν τα παιχνίδια όπου και να ήταν εκείνος έφευγε να πάει στην Ελιά. Ήταν μέρος του, το ησυχαστήριό του. Όταν πηγαίναμε κάποιες φορές στο χωριό του στην Ολλανδία δεν μπορούσε να κάτσει πάνω από μία ημέρα. Μας έλεγε να φύγουμε και να πάμε στην Ελλάδα. Οι Ολλανδοί δεν φημίζονται για τη φιλοξενία τους γενικότερα, αλλά γενικότερα αυτός είναι εξαίρεση. Μπορεί να μην ήταν Κρητικός, αλλά ήταν “δυνατός Κρητικός”!
Την ημέρα του φιλικού προς τιμήν του δεν μπορώ να την εξηγήσω. Είχε τεράστια αγωνία αν θα μπορέσουμε να τον πάμε στο γήπεδο. Περίμενε αυτήν τη μέρα σαν παιδί και δεν μπορούσαμε να του την στερήσουμε. Ούτε η μητέρα μου που είχε όλη την ευθύνη, ούτε εγώ με τον αδερφό μου. Δεν γινόταν να μην πάει στο “Γεντί Κουλέ”. Όταν μπήκε στον αγωνιστικό χώρο ΤΡΑΝΤΑΞΕ το γήπεδο. Εκείνη την στιγμή δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω τι γινόταν. ‘Εδειξε πόση δύναμη είχε και τα συναισθήματα που είχε τα μετέφερε. Έμπαινε μέσα και… πάγωναν όλοι. Ήταν το παιχνίδι του! Δεν τον ενδιέφερε η εικόνα του, μόνο ο χαρακτήρας του και η προσωπικότητά του».
«Ψάχνουν από τώρα τρόπο να έρθουν στο ΟΑΚΑ οι Κρητικοί – Ο ΟΦΗ πάντα είχε δυνατές ακαδημίες»
Όπως είναι λογικό επικρατεί «παροξυσμός» στις τάξεις των οπαδών του ΟΦΗ για τον μεγάλο τελικό κόντρα στον Ολυμπιακό.
Μάλιστα όπως τονίζει ο Μανώλης Παπαδάκης είναι πολλοί εκείνοι που τον σταματούν στον δρόμο και τον ρωτάνε πως θα μεταβούν στο ΟΑΚΑ.
Η ζήτηση σίγουρα θα είναι μεγάλη, καθώς η… δίψα του κόσμου για ένα τρόπαιο είναι τέτοια που αναμένεται να γίνει το Μαρούσι μία μικρογραφία της Κρήτης.
Παράλληλα ο κ. Παπαδάκης αναφέρθηκε και στις ακαδημίες των Κρητικών, οι οποίες είναι μέσα στις τρεις καλύτερες στη χώρα μας, ενώ όπως τονίζει χαρακτηριστικά οι «ακαδημίες πρέπει να είναι… γέφυρα για την πρώτη ομάδα».
«Υπάρχει η δυνατότητα να μπουν τα παιδιά από την ακαδημία στην πρώτη ομάδα και αυξάνεται ο ενθουσιασμός του κόσμου του Ηρακλείου», είπε μεταξύ άλλων ο Μανώλης Παπαδάκης, ενώ συνέχισε λέγοντας ότι «η Κρήτη έχει γενικότερα ένα πλεονέκτημα από κάποιες περιοχές, λόγω του γεγονότος ότι είναι στην επαρχία και ο ΟΦΗ μπορεί να γίνει σαν την Μπιλμπάο και να βγάζει ολοένα και περισσότερα παιδιά από την ακαδημία στην πρώτη ομάδα. Ο ΟΦΗ έχει την ευκαιρία να φτιάξει τα επόμενα χρόνια κάτι πολύ μεγάλο».
«Στόχος να βοηθήσουμε όλα τα παιδιά, ακόμα και αυτά που μπορεί να μην πάνε σε ομάδες»
Η απόφαση για να ανοίξει η ακαδημία «Γκέραρντ – Παπαδάκη» δεν ήταν εύκολη, ενώ λίγο έλειψε να έχει και διαφορετικό όνομα, μιας και ο Ευγένιος δεν ήθελε να είναι πρώτο όνομα.
Το έργο της ακαδημίας είναι μεγάλο, ενώ έχει τροφοδοτήσει και με πέντε ποδοσφαιριστές την Elite ακαδημία των Κρητικών. Όπως εξηγεί ο κ. Παπαδάκης στόχος είναι να γίνει σωστή εκπαίδευση, αλλά και να μεταλαμπαδευτεί σωστή παιδεία στα μέλη της ακαδημίας, με τους γονείς να έχουν καταλυτική συμβολή.
«Όταν πήρα την απόφαση να φύγω από τον Παναθηναϊκό συζητήσαμε για να ανοίξουμε μία ακαδημία ποδοσφαίρου εδώ στο Ηράκλειο και σκεφτόμασταν πως να την ονομάσουμε και του είπε το όνομα “Γκέραρντ – Παπαδάκης” εκείνος μου είπε να μπει το δικό μου όνομα πρώτο. Του λέω “τι λες;”
Ιδρύσαμε την ακαδημία, ήταν κάτι ξένο, δεν ήταν εύκολα στην αρχή. Όταν κάνει κάτι καινούργιο θέλει χρόνο, όμως αυτό που κάναμε με βάση την προσέγγισή μας για το ποδόσφαιρο και τις αρχές που είχαμε ήταν αυτό που στηριχθήκαμε για να γίνει η ακαδημία. Στόχος είναι να βοηθήσουμε τα παιδιά να αγαπήσουν το ποδόσφαιρο και έχουν παιδεία. Σε αυτό μείναμε σταθεροί δεν άλλαξε τίποτα από την πρώτη μέρα.
Δημιουργήσαμε ένα περιβάλλον ευχάριστο και δημιουργικό και από το 2016 έως σήμερα έχουμε καταφέρει να βοηθήσουμε ακόμα περισσότερα παιδιά με μαθήματα για τη ζωή. Είναι δύσκολο για ένα παιδί να παίξει ποδόσφαιρο, οπότε επενδύσαμε στη συμπεριφορά, στην παιδεία, στην καλή συνεργασία με τους γονείς, μιλώντας ξεκάθαρα και αληθινά για τον τρόπο και πως πρέπει να λειτουργούν οι ακαδημίες.
Μέσα από το ποδόσφαιρο προσπαθούμε να τους μεταδώσουμε πράγματα που θα τους βοηθήσουν περισσότερο στη ζωή. Από τα 100 παιδιά για παράδειγμα που μπορεί να έχει μία ακαδημία, υπάρχει περίπτωση μόνο 1-2 παιδιά να παίξουν σε κάποιας ομάδας. Τα άλλα 98-99 παιδιά που ίσως να μην μπουν προσπαθούμε να τα βοηθήσουμε μέσω του ποδοσφαίρου να αγαπήσουν το υγιές άθλημα.
Το μεγαλύτερο από όλα αυτά είναι ότι μέσα από την ακαδημία παραμένει ζωντανό το όνομα του Γκέραρντ, τι πρόσφερε στον τόπο μας. Μακάρι να έχουμε τη δύναμη να συνεχίσουμε να υπάρχει η ακαδημία και να μαθαίνουν τα νέα παιδιά ποιος ήταν ο Ευγένιος».
Πηγή: Monobala.gr
