Ο Κώστας Φραντζέσκος αποτελεί ίσως το πιο δυνατό ποδοσφαιρικό όνομα που έχει κάτσει σε πάγκο ομάδας Γ’ Εθνικής του Ηρακλείου και ενδεχομένως και της Κρήτης.
Η παρουσία του και μόνο αποτελούσε πόλο έλξης για αρκετά “μεγάλα” αλλά και μικρά παιδιά.
Οι παλαιότεροι συμπεριλαμβανομένου και εμένα απολαύσαμε ιδιαίτερα στην θητεία του στον ΟΦΗ αλλά και τις άλλες ομάδες το φαρμακερό αριστερό του πόδι και τα φάουλ που ομοίαζαν με πέναλτι.
Τα χρόνια πέρασαν και η επιστροφή του στο Ηράκλειο έτυχε να είναι για τον ΠΟΑ .
Η αναγγελία της έλευση του ξανά στο Ηράκλειο του προκάλεσε μια ευχάριστη έκπληξη ομολογουμένως.
Η πρώτη του θητεία είχε θετικό πρόσημο.
Στην δεύτερη του θητεία (είχαμε πολλά χρόνια να δούμε στον ΠΟΑ προπονητής να συνεχίζει για δεύτερη φορά στο πάγκο της ομάδας του Ατσαλένιου) ο πήχης ανέβηκε μετά τις σημαντικές και ιδιαίτερα ποιοτικές και με εμπειρία μεταγραφές.
Έλεγε κανείς ότι η χρονιά αυτή έχοντας και την εμπειρία της προηγούμενης σε συνδυασμό με την μεταγραφική ενίσχυση της ομάδας θα ήταν η πλέον ιδανική.
Το ξεκίνημα δεν ήταν το καλύτερο δυνατό και αυτό ήταν το πρώτο καμπανάκι για το τι θα ακολουθούσε.
Η ομάδα του ΠΟΑ έδειχνε ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο στα εκτός έδρας παιχνίδια και έτσι η ανησυχία διαδεχόταν ο εφησυχασμός
Τα απανωτά αρνητικά αποτελέσματα στο Ατσαλένιο έφεραν την λύση της συνεργασίας των δύο πλευρών.
Μια λύση που ήρθε με πολύ βαριά καρδιά από την διοίκηση του ΠΟΑ η οποία πίστεψε και πιστεύει στις προπονητικές ικανότητες του.
Μέσα στην θητεία του δεν μπορείς παρά να εξάρεις τον επαγγελματισμό του και το γεγονός ότι κατάφερε μέσα από δύσκολες συνθήκες να δώσει το βάπτισμα του πυρός σε πέντε ποδοσφαιριστές την φετινή χρονιά και σε δυο την προηγούμενη.
Ζητούμενο που ήταν και ο μεγάλος στόχος των ανθρώπων του ΠΟΑ.
Στον ΠΟΑ ήταν μια εξαιρετικά επώδυνη αλλά απαραίτητη για τους ίδιους απόφαση η λύση της συνεργασίας με τον έμπειρο τεχνικό .
‘Έτσι και αλλιώς έτσι είναι η μοίρα του προπονητή.
Πάντως ο Φραντζέσκος για τους περισσότερους στο προσφυγικό προάστιο έγινε ο Κώστας
