Το bullying και ο αθλητισμός – Η αντιμετώπιση του
Της εκπαιδευτικού, Μερόπης Μαρή
Με τον διπλό ρόλο μητέρας και εκπαιδευτικού εν έτη 2024, όταν καλείσαι να πεις την γνώμη σου σχετικά με τον εκφοβισμό της παιδικής ηλικίας τόσο στο σχολικό περιβάλλον όσο και σε αυτό των αθλητικών δραστηριοτήτων, σίγουρα ο ασκός του Αιόλου που ανοίγει είναι μεγάλος!
Δυστυχώς αναγνωρίζουμε όλοι μας ότι η κοινωνία μας «νοσεί» σε πολλά επίπεδα και ανάμεσα σε αυτό το κοινωνικό σύνολό βρισκόμαστε όλοι μας, γονείς, εκπαιδευτικοί, προπονητές, φροντιστές και κοινωνικά πρότυπα κουβαλώντας ποικίλα επίπεδα τοξικότητας ο καθένας μας με σίγουρο αποδέκτη την παιδική καρδιά που συναναστρεφόμαστε σε καθημερινή βάση και που σαν σφουγγάρι την απορροφάει και την μεταφράζει ή την τροποποιεί είτε θετικά είτε αρνητικά αναλόγως την ωριμότητα και την ανθεκτικότητα του κάθε παιδιού!
Στον εκφοβισμό ή αλλιώς πιο μοδάτα στο bullying υπάρχουν πάντα δύο, αυτός που έχει περισσότερες ανασφάλειες για τον εαυτό του και στην προσπάθεια του να επιβεβαιωθεί «εκφοβίζει» και εκείνος ο πιο αθώος και ευαίσθητος ίσως που στην προσπάθεια του να δημιουργήσει περισσότερους δεσμούς με τους συνομήλικους του ανέχεται συμπεριφορές και χωρίς να έχει διδαχθεί φυσικά την οριοθέτηση καταλήγει να είναι θύμα του προηγούμενου!
Ωστόσο στην πραγματικότητα θύματα είναι και οι δύο, καθώς η αγωνία που μοιράζονται για το ποιος θα αναδειχθεί πιο γρήγορα και ποιος θα πληγωθεί λιγότερο αντίστοιχα, καταλήγει σε ένα αλισβερίσι εναλλασσόμενων συναισθημάτων τα οποία αν δεν βρουν ένα γρήγορο τέλος, μπορεί να γίνουν ιδιαίτερα απειλητικά για την ψυχική σταθερότητα και των δύο.
Μιλώντας για παιδιά λοιπόν, στον παιδικό εκφοβισμό, πάντα υπάρχουν δύο οικογένειες που στέκονται στο παρασκήνιο και έχουν έναν πολύ σημαντικό ρόλο στον βαθμό τον οποίο όλη αυτή η διαδικασία μπορεί να διαιωνίζεται ή όχι.
Έχουμε ευθύνη εμείς οι γονείς όχι μόνο όταν τα παιδιά μας βρίσκονται στην πλευρά του θύτη και το επιτρέπουμε αλλά και όταν τους δίνεται η θέση του θύματος και δεν κάνουμε καμία ενέργεια για να το αποτρέψουμε διότι το κάθε θύμα πολύ σύντομα και πολύ εύκολα μετατρέπεται στον επόμενο θύτη!
Φυσικά, όμως και η θέση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, των εκπαιδευτικών των ίδιων και άλλο τόσο των προπονητών και των αθλητικών ακαδημιών βαραίνει ιδιαίτερα και ειδικότερα στην εποχή μας , όπου τα παιδιά έχουν αντικαταστήσει τον χρόνο τους στην «γειτονιά» με αυτόν στο σχολείο και στις εξωσχολικές δραστηριότητες και άρα ο περισσότερος χρόνος τους αφιερώνεται εκεί!
Η αξία του αθλητισμού στην ζωή του ανθρώπου αποτελεί από την αρχαιότητα ένα πολύτιμό αγαθό. Τα παιδιά χρειάζονται τον υγιή αθλητισμό για να μεγαλώσουν σωστά, με αυτοπεποίθηση, αξίες και δυναμική.
Σίγουρα λοιπόν, τα φαινόμενα του εκφοβισμού στην παιδική αθλητική κοινότητα δεν λείπουν, όμως θα μπορούσαμε να πούμε ότι σε αυτά τα μέρη θα έπρεπε να γίνει η απαρχή για την εξάλειψη κάθε κόκκου ύπαρξης τοξικών συμπεριφορών από τις πολύ μικρές κιόλας ηλικίες.
Αν στην θέση του ισχυρού ανταγωνισμού βάζαμε την ευγενή άμιλλα και το δικαίωμα συμμετοχής κάθε αθλητή, αν στο «ελεύθερο παιχνίδι» και την ανέμελη έκφραση οριοθετούσαμε αυστηρά ευγενικούς τρόπους έκφρασης και αν η αξία της «ευαισθησίας- δηλαδή των ευ/ καλών συναισθημάτων» έχαιρε αναγνώρισης τότε ίσως ο σπόρος του σεβασμού να κυρίευε περισσότερο τις παιδικές ψυχούλες!
Για του λόγου το αληθές, το τελευταίο καιρό πραγματοποιούνται σημαντικές προσπάθειες εξάλειψης κάθε είδους βίας στην παιδική ηλικία σε ότι έχει να κάνει με σπουδαίους αθλητές όπως τον Λευτέρη Πετρούνια, την Βασιλική Μιλλούση και άλλους που πολύ πρόθυμα συμμετέχουν σε μια έρευνα που έχει ξεκινήσει το Πανεπιστήμιο Κρήτης σχετικά με τον σχολικό και τον παιδικό εκφοβισμό αλλά και τις μεγάλες διαστάσεις αυτών.
Έχουν μάλιστα στήσει μια ιστοσελίδα «mifovasai.gr» που απευθύνεται σε γονείς , εκπαιδευτικούς και παιδιά με στόχο την ψυχική ευημερία των μαθητών και των μικρών αθλητών, την πρόληψη, την ενημέρωση και την εξάλειψη.
Ο Τάκης Φύσσας επίσης συμμετέχει σε μια καμπάνια σεμιναρίων και διαλέξεων απευθυνόμενος σε μικρά παιδιά γνωστή ως «Παίξε Καθαρά» με μότο του τις βασικές αρχές του δίκαιου παιχνιδιού και την σημασία της συμμετοχής.
Τα πρώτα και τα βασικά βήματα για την εξάλειψη της τοξικότητας στα παιδικά πρόσωπα έχουν γίνει!
Ας μην ξεχνάμε ότι είμαστε οι καθρέπτες τους , οπότε μια ματιά στον δικό μας καθρέπτη κάθε πρωί θα μπορούσε μακροπρόθεσμα να οδηγήσει σε μια πιο καθαρή κοινωνία με ενήλικες που θα έχουν πλέον αναπτύξει περισσότερες δεξιότητες και δεν θα πάσχουν σε τόσο μεγάλο βαθμό από ψυχικές ασθένειες!
Ας γίνουμε όλοι μαζί μια πιο καθαρή και υγιής ομάδα!
5/4/2024
